“هوالحبیب”
دلبندم
روزی که تو را در آغوش خواهم گرفت قطعا پاهایم روی زمین نخواهند بود . پرواز
فقط داشتن دو بال نیست ، روح هم می تواند با پذیرفتنِ یک عشق در آسمان ها
سیر کند.شاید بشود نام این عشق را یکی از همان عشق های اسمانی دانست .
آدمی همیشه در یک چهارچوب آدمیت خواهد کرد ، اگر روزی گمان کردی که می شود
بدون این چهارچوبها انسانیت را یدک کشید سخت در اشتباهی این را از منِ رفته این
مسیر قبول کن که هیچ کس بدون یک اعتقاد پایدار خود را مسئول نخواهد یافت و دین
یک چهارچوب ایمن برای بهتر بودن و سعادتمند شدن است .
عزیزم ، نمی خواهم تو را مجاب بر این کنم که بر اساس راهِ رفته مادرت قدم بگذاری ؛ ابدا !
ولی برای راهی که خواهی رفت حق پذیر باش همانطور که مادرت در این بهبوبه زندگی
جنگید تا حق را بشناسد و تلاش کرد که آن را بپذیرد .
زندگی همیشه در حال پیچ و تاب است ، گاهی باید ساخت و گاهی باید جنگید .
برای ارامشت نیازی نیست خودت را به آب و آتش بزنی ، نیازی نیست در استخری از
اسکناس شنا بکنی ، آرامش تنها و تنها به دست خودت فراهم می شود نه با اسباب .
همیشه شاکر داشته هایت باش و برای ” داشتن ” عجله نکن زمانش که برسد همه چیز
مهیا می شود تو فقط تنها حقی که خواهی داشت تلاش است و در کنارش صبر ، فراموش
نکن که چاشنی خوشمزه کردنِ تمام این دو” توکل ” است .
ایمان و اعتماد به خداوند را همانند گنج در سینه ات محفوظ کن ، مگذار حیله های دشمنت
تو را از این گنج محروم کند .
ایمان چراغ دلت باشد و اعتماد سپر تمامِ اتفاقاتِ اطرافت . . .
“الا بذکر الله . . .” را در سینه ات قاب کن که در تمامِ عالم هستی بهترین مسکن است
.این را از منی کارکشته به یادگار نگاه دار هیچگاه سجاده ی ارتباطت با خدا را از
خودت دریغ نکن که با قطع این ارتباط بدون شک روشنایی خواهد رفت و جایش را ظلمات
خواهد گرفت.
عزیزِ جانم ، تجربه کردن خوب است و خوب تر از آن استفاده کردن از تجربیات دیگران برای
به دست آوردن نتیجه مطلوب نیازی نیست همه چیز را تجربه کنی ، زمان را غنیمت
بشمار که چون ابر می گذرد .
محببت را از دیگران محروم نکن که “عشق ورزیدن” بزرگترین موهبت الهی است ؛ در بخشش
پیش قدم باش و کینه ها را از دلت دور کن که در کینه چیزی جز” فروریختنِ زلالی روح”
نخواهد بود .
تصدقت شوم ، روزی می رسد که دیگر من هم در کنارت نخواهم بود این نبودن ها در
این دنیا کاملا عادی است همانطور که نام خودش فانیست موجوداتِ درونش هم
فانی هستند . پس همیشه به یاد رفتن باش و خودت را برای شروعی جدید آماده کن .
دنیا یک گذر است و این گذر هزاران منظره تماشایی دارد .
نکند این منظره ها چشمانت را کور کنند و تورا از مسیر اصلی منحرف و بازدارند .
سعادت همیشه در یک قدمی ات است ، رسالتت را در زمین پیدا کن .
برای یافتن این رسالت نیازی نیست دورها بزنی ، خداوند همه چیز را در نزدیکی ات قرار
داده است فقط کافی است چشمانت را بهتر باز کنی همین . وقتی بدانی برای چه آمدی ،
بودن برایت دل پذیرتر می شود .
جانم ؛
تو برای ما-من و پدرت- بهترین هدیه ی خداوند هستی ، فراموش نکن که عشقت در
سینه امان محفوظ است . تازمانی که چشممان به دنیا باشد آغوشمان برویت باز خواهد
بود و حمایتمان را از تو “میوه ی شیرین زندگی” قطع نخواهیم کرد .
دوستدار همیشگی ات مادر
پ.ن: روز دختر مبارک . . .
پ.ن2: همیشه دوست دارم به فرزندی که خواهم داشت تجربیاتم را بصورت یک
کتاب هدیه کنم ، فکر نکنم با این تنبلی بتوانم .
پ.ن3: بعد از چند فراخوان سر و کلمان پیدا شد :))
