“هوالمحجوب”
قبلترها وقتی هرکس فقط تو مشکلات و غصه هاش بهم رجوع می کرد با خودم می گفتم خدایا
شکر که منُ وسیله ی کم شدن و یا تسکین دهنده درد دیگران قرار دادی. ولی حالا وقتی ازم
استفاده ابزاری میشه. وقتی احساس می کنم قشنگ دارم به عنوان یک آدم خنگ به حساب میام
و در آخر هم با جمله ی توهم به فکر خودت هستی! و یا به خودخواه بودن متهم میشم دلم بدرد
میاد. و انقدر شکسته میشم که احساس می کنم هیچ ارزشی ندارم…
+ خیلی از دست خودم دلگیرم خیلی.
اگر به خاطر خدا بوده که ناراحتی نداره