“هوالمحبوب”

 

 

” امشب از آن شب هاست که نمی گذرد . . .

“هوالمحجوب”

 

 

کلی تایپ کردم ولی همه را پاک کردم ، خلاصه تمام حرفهایم :

 

” به یک اتفاق خوب جهت افتادن نیازمندم . . .

“هوالمحبوب”

 

 

من خیلی آدم عجیب و مزخرفی هستم !

همه آدم های دنیا وقتی عزیزانشان را میبینند دلشان شاد می شود آنوقت من

بی جهت دلم میگیرد . . .

همین یک ساعت پیش مادر را بردم مطب دکتر تا آمپول پایش را تزریق کنند ،

مطب آنقدر شلوغ بود که یاد اورژانس در مواقع حوادث خاص افتادم !

خب اسمش را نمیدانم خوش آمدن فرد بگزارم و یا خودشیرینی فرد . . .

آقای همکار دکتر تا مرا دید اجازه داد سریع تر کارمان راه بیافتد به قولی فرمودند

ایشون خانم اند، اول اینها ! تخت را خالی کرد و مادر نشست . . .

ما هم یک لبخند زدیم و شبیه کسانی که مثلا یک جوانمرد دیده است تشکرکردیم

برخلاف بقیه که کنار بیمارشان بودند من کنار ایستادم تا وسط دست و پای پرستارها

نباشم ، حقیقتا شاید دلگرفتگی بخاطر همین باشد .

از داروخانه آمپول مادر را گرفتم آمپول صد و پنجاه و تزریق سی تومان این آمپول باید

ماهی دو یا سه بار تزریق شود . ما داشتیم و خریدیم اگر خدایی نکرده کسی نداشت

چه می شود !

وقتی مطب را آنقدر شلوغ دیدم دلم گرفت از خدا خواستم بیمارستان ها خالی از بیمار

باشد و همه دکترها بیکار باشند . . .

“هوالمحبوب”

 

 

اغلب با همین یک شروع می شود ! بعد به دو می رسد ، بعد به سه می رسد

و بعد به بی نهایت !

اصلا این یک خانه بر انداز است !

با یک بار نگاه هزار نگاهِ بعد نصیب می شود ! با همان یک شب، هزاران شب دیگر

رقم می خورد ! با همان یکبار قضا شدن در سفر قضاهای دیگر رُخ می دهد !

 یک بار دروغ ، درغگویی شکل می گیرد ! یکبار پشت کسی حرف زدی حرفهای دیگر

می اید . . .

اصلا یک ، استارت همه چیز است مثل این می مانَد بنشینی در ماشین و استارت را

بزنی کم کم سرعت را زیاد کنی و بعد مستقیم ناکجااباد . . .

این یک ها را دسته کم نگیریم ، همین یک ها خاک عالم به سرمان می کنند!

“هوالمحبوب" 

وقتی کانکس اداری را پشت یک ماشین سنگین دیدم با 

خودم فکر کردم چقدر دوست داشتم کانکس داشتم و هر بار که از یکجا نشینی خسته

میشدم کانکس را مینداختم پشتمو ميرفتم هر جا دلم ميخواد اطراق میکردم

مهم نیست کدوم شهر و کدوم کشور هرجا که دلم خواست کنار رودخانه توی جنگل و. . .  

اصلا بنظرم یکجانشینی فقط رکودِ،  آب وقتی یکجا بمونه گندآب میشه آب در جریانه که

اون زلالی و زیبایی را داره آدم هم همينطوره باید در جریان باشه در حرکت باشه 

یکجا نشینی فقط دست و بالش را میگیره و محدودش میکنه،  اصلا آدم باید مثل

لاکپشت که خانه اش تو لاکشه فقط يه بقچه داشته باشه و هروقت دلش خواست

بقچه اش را بغل کنه بره یکجای ديگه. .  . 

الان اگه بخوای جا بجا بشی دو تا کامیون هم کمه. . . چقدر خوب ميشد همه خونه ها

وسایل و اسباب زندگی را داشتن بجای اینکه همه امون به اندازه پول همان خونه

که خریدیمش وسیله بخریم یک خانه کاملا به اصطلاح مبله تحويلمون میدادن!!!

 مثل کشورهای غربی :(

 

“هوالمحجوب”

 

 

من هیچوقت از مزیت های درس خواندن و . . . استفاده نکردم بنا به دلایلی

شخصی اما اینبار خواستم تکانی بدهم و مشکلی که برایم غیرقابل حل بود را

حل کنم ، رفتم سایت و دیدم این مزیت به ما تعلق نمیگیرد . . .

حقیقتا کمی ناراحت شدم ، کاش برای ما هم بود . اقایان به هر حال یکجوری

حل میکنند مشکلشان را ولی خانم ها . . . شُکر!

خدایا یک معجزه از زنبیل معجزه هایت بنداز در دامان ما چه میشود  خو :/

******

کلی با حالتی نگران  تند تند میگفتم که چکار کند ! بعد او با یک

حالتی خاص وقتی اسم بهداشت را اوردم گفت ما ندار نیستیم . . .

من هم ماندم چه بگویم ! هرچه بود گذشت ناراحت که قطعا شدم ولی فهمیدم

دیگر نه راهکار برایش بدهم و نه دلسوزی کنم ،

باید برچسبی باشد که روی آن نوشته باشند : “من لیاقت مهربانی بقیه را ندارم “

آنوقت آن برچسب را روی کسی که لیاقت ندارند می چسباندند و آدم میفهمید

محبتش را کجا خرج کند . . .

“هوالمحجوب”

 

 

دوره پیش دانشگاهی معلمی داشتم که فوق العاده  دروغ میگفت !

یعنی تا یک فرصت پیدا میکرد شروع میکرد به بافتن ، از طرفی هم یک عده دختر

17/18 ساله با تمام جانشان گوش میکردند این حرفها را . . .     

معلم فلسفه امان بود از جمله دروغ های شاخ دارش این بود که بخاطر عشق به

فلسفه یک سفر به مصر رفته است ( رجوع کنید به شیوع پیدایش و گردش فلسفه)

اینکه به این کشور رفته باشی اصلا عجیب نیست یعنی ممکن است ولی . . .

نام خانوادگی اش با یکی از بازیگران ایرانی یکی بود میگفت من دخترعمویش هستم

از طرفی هم همه میدانیم که دروغگو کم حافظه می شود !

هر دو سه هفته بعد از دروغهایش خودش را در بین حرفهایش لو میداد ! مثلا  بعد از

یک ماه گفت که نه من مصر نرفته ام اقدام کرده ام که بروم ! بعد هم سریع بحث را

عوض کرد . . .

یکبار صندلی وسط کلاس گذاشت و گفت اثبات کنید وجود ندارد ، من گفتم من اصلا

صندلی نمیبینم! خب اگر انکار میکردم او نمیتوانست حرف من را رد کن . . .

بعدها که داشتم داستان میخواندم البته در همان سال و طول درس

پیش دیدم او تقلیدی از یک داستان کرده و جالب اینجا بود که جواب من درست بود

او با شنیدن جواب من کاملا خودش را به آن راه زد . . .

لورا هم از آن دسته آدم هاییست که دروغ زیاد میگوید مثلا کافی است بگویی فلان

شخصیت چقدر خانم یا اقای باوقاریست آنوقت همان فلان شخصیت از دوستِ پدر

گرفتههههه تا اقوام دور نزدیک با او نسبت پیدا میکردند! جالبی اش اینجاست

که لورا هم بدتر از من اقوام زیادی ندارد مادرش تک فرزند است و در دار دنیا از طرف

مادری فقط یک مادربزرگ دارد و از طرف پدری هم اقوامشان اکثرا در قشر متوسط رو به

پایین بودند تنها اینها از نظر اقتصادی در موقعیت رو به بالا بودند 

و از بینشان فقط چند نفر انگشت شمار دانشگاه رفته و فرهیخته پیدا میشد

و یا مثلا یکبار به من گفت که میخواهد برای دوستی-مذکر- در انگلستان هدیه بفرستد !

خب میدانید این شخصیت ها وقتی دروغ میگویند صورتشان داد میزند یکی از علاءم اش

این است که از نگاه هایشان و دزدیدن نگاهشان می شود فهمید. . .

لورا اصلا از تکنولوژی چیزی سر در نمیاورد که بخواهد مثلا در چت با کسی در انگلستان

اشنا بشود ! وقتی کل مسیر مدرسه را برایم از دوستش گفت و از من مشورت خواست

که چه چیزی بخرد من کاملا عادی به حرفهایش گوش دادم و گفتم برایش خوردنی های

اصیل ایرانی بفرستد و یک نامه . . . نزدیک های مدرسه که بودیم دیگر کلافه شده بودم

به لورا گفتم به صورت من نگاه کن و ادامه حرفهایت را بزن !

گفت یعنی چه ؟ گفتم : میخواهم بدانم چقدر من را احمق میبینی که این حرفها را بارم

میکنی . . .

چیزی نگفت و ساکت شد و بعد از شروع کلاس سرسری اقرار کرد که دروغ بوده داشته

شوخی میکرده ! ! !

اینکه میگویم از تکنولوژی چیزی سر در نمی آورد برایم بعدها اثبات شد ، لورا هیچوقت

به من نگفت که در دوره پیش دانشگاهی کلاس کامپیوتر میرفته تا کار با کامپیوتر را یاد

بگیرد ! که البته مطمءنم که همین الان هم ابتدایی ترین کار را بلد نیست  . . .

هشت سالگی وقتی باهم اشنا شدیم و باهم کلاس زبان میرفتیم این موجود کل مسیر

را فقط برای من می بافت ، آن موقع هم حرفهایش برایم پوچ بود .

نمیدانم چطور من این شخصیت را تحمل میکردم ، یک دوستی کاملا خاله خرسه !!!

هنوز هم که هنوز است در گروه دبیرستان میخواهد خودش را روشن فکر و برتر

نشان بدهد ولی واقعا اصلا تغییر نکرده و همانطور خاله زنک باقی مانده . . .

نمی توانم درک کنم چرا یک عده ای با این دروغ گفتن ها میخواهند خودشان را بالا

ببرند، جالب اینجاست که همه هم میدانند که آنها طبل تو خالی هستند !

ولی همچنان ادامه می دهند . . .