“هوالحبیب”
حس کسیو دارم که دوست داشته توی یک جشن مهم باشه ولی دعوت نشده! :(
+ (محتوای این پی نوشت پاک شد)
++ گلابی..
موضوع: "دلتنگ نامه"
“هوالمحبوب”
قبلِ اومدنِ پاییز! زیر گوشم زمزمه کردی؛ باید مشغول شد… شبای پاییز و زمستون سخت
میگذرن. باید یه کاری کرد که بدونِ جون دادن سپری بشن…
حرفات که تموم شد. خندیدم! گفتم: که چی مثلا؟! شب که خیلی خوبه! مخصوصا پاییز
زمستون. سرده می چسبی به پتو. فیلم و کتاب! آی بچسبه…
لبخند زدی. از اون تلخا! از اونا که حتی اگه چشمت هم نیوفته بهش تلخیش با هوا جابجا
میشه میره تو کام آدم!
حالا از اون روزی که هشدار دادی سه ماه گذشته… آدمیزاد همینه دیگه. حالیش نیس حال
و هواش ثابت نمیمونه. حالیش نیست یهو همه چی واژگون میشه. حالیش نیست یک
روزی میرسه خالی میشه. خالی از همه چیز، حتی احساس.
حالا دیگه شبای پاییز و زمستون فقط سردن. فقط سرد. نه پتویی گرم می کنه نه فیلم و
کتابی سرتو مشغول!
+دوام الحال من المحال
“هوالحبیب”
( محتوای این پست حذف شد )
“هوالشافی”
ای مرا در ته هر موی به زلفت بندی
چه کنی بند ز بندم همه یکبار جدا
پ.ن: دهلوی
“هوالمحجوب”
اگه متوجه می شدم که چرا هرکی بهم میرسه اندازه یک جو معرفت تو وجودش نداره خیلی
خوب می شد!
“هوالمحجوب”
خنده داره نه؟!
نمی تونی برای خودت باشی.
نمی تونی توو خودت باشی.
نمی تونی بری و با خودت باشی.
نمی تونی نباشی و کنار خودت باشی.
نمی تونی جایی باشی که تنها خودت باشی.
نمی تونی…
“خود” این چیزی که خیلی وقت ها حق ازش گرفته میشه و آرامش ازش سلب.
چیزی که اگه بخوای کمی یا اصلا ذره ای براش وقت بذاری مساوی میشه با
خودخواهی. این “خود” چیزی که دیده نمیشه و قرار نیست بشه! از دست رفته
من دلم برای “خود"م تنگ شده! لطفا بهم پس ش بدید… لطفا…
“هوالشافی”
هزار راه نرفته و تنی خسته!
چاره چیست؟!
