“هوالمحبوب"
چرا جایی نیست که من فرار کنم و بهش پناه ببرم و آرامش.
داشته باشم!!!
داشتم فکر میکردم برم جایی، دیدم قطعا دوست همسرش
پیششه اونجا نميشه خانه خواهر هم حس رفتنش نیست
چقدر بی کسی سخته!
طفلک هاني چی میکشه!
موضوع: "دلتنگ نامه"
“هوالمحبوب"
از استادین بی وجدان متنفرررررم…
در این یک مورد اصلا اصلا از حقم نمیگذرم و آن دنیا خِر
طرف را عجیب میگیرم. . .
“هوالمحبوب”
یک جایی از زندگی انگار همه چیز دوباره شروع میشه ! نه اینکه تمام شده باشه
نه ! فقط یک شاخه دیگه از درخت عمرت دوباره جوانه میزنه
و این شروع مثل قبلِ فقط مدلش فرق داره . . .به یک نوعِ جدید !
حالا باید دوباره از نو شروع کنم ، دوباره باید به یک نبودن عادت کنم .
و این نبودن . . . نمیدانم تا کی باید خودم را عذاب بدم و باور کنم که هر چیز ساکن
نیست پستی و بلندی داره .
واقعا نمی تونم خودم را درک کنم ! و این درک نکردن همراه با عذابِ خودم میشه.
انگار که خودم با دستای خودم ، خودم را شکنجه میدم .
بقولِ میم من خوشم میاد خودمو عذاب بدم .
چقدر آهنگ چترخیس حامد همایون ( اگر اشتباه نکنم - جایی شنیدم دانلودش کردم -
برام تلخه - لعنت به هر چی عشقِ بی حسابِ ) …
خدایا تا فهمیدم تا بزرگ شدم تا این عقل کامل شد همه چیز برام تلخ شد . . .
هیچ چیز ماندگار نشد . بنظرت وقتش نرسیده یه کم بهم حال بدی ؟!
یه کوچولو نگام کنی بگی ماریا بس کن ، باورم کن ؟!
یعنی وقتش نرسیده یه کوچولو یه کوچولو از اون قطره های ارامشت را به خوردم بدی
دوست دارم برگردم عقب به خودت قسم دیگه هیچ وقتِ هیچوقت پی فهمیدن نمیرم
خودم و میزنم به اون راهو عین خنگا زندگی میکنم ته تهِ اش اینه که بگن فلانی که مرد
یه دیوانه بود . . .
حس میکنم توی منگنه ام دارم له میشم . . .
چقدر زود شروع کردی مصاءبم را خدا خیلی زود شروع کردی برام .
شکایتت را پیش کی ببرم ؟!
“هوالشافی”
گاهی وقت ها گفتن بعضی حرف ها مثل این میمونه که چاقو بگیری دستت و
با دستای خودت جِگرت را پاره پاره کنی. . .
پ.ن: دلم برات غم داره . . .
“هوالمحبوب”
چقدر قسمت شهید شدن حیدر تلخ بود . . .
انگار که اصلا مظلومانه پسوند شهادت باشد . . . :(
دلم گریه می خواهد از جنس گریه های خودم !
- این رمز و راز داری شخصیت حیدر برایم ملموس بود مثل یک برزخ-
“هوالمحبوب”
کاش زندگی از آخر به اول بود!
پیر بدنیا می آمدیم. . .
آنگاه در رخداد یک عشق جوان میشدیم . . .
سپس کودکی معصوم میشدیم و در نیمه شبی
با نوازش های مادر آرام میمردیم …!!!
نویسنده : …؟…
پ.ن : نوشته را خواندم دیدم همچین تِز بدی هم نداده !!!
“هوالمحبوب”
چه لذتی دارد وقتی شب را تاسحر با افرادمرده ذهنت در خواب کشمکش داشته باشی و صبح
که گوشی همراهت را چک میکنی ببینی دوستِ هندی ات بعد از مدتها پیام داده و جویای
حالت شده :))) من باید قدر این دوستانی که بدون انتظار تماس از طرف من ، همیشه
جویای حالم می شوند را بدانم . . . البته اگر عاقل باشم !!!
پ.ن: با همان صدای بم با همان تصویر آخر مقابلم نشسته بود ، به گمانم شطرنج بازی
میکردیم در حال بحث بودیم در مورد فلان مسءله علمی طبق معمول با همان غرور همیشگی -
اش ،من همیشه بعد ازدیدنِ خواب تماس میگیرم و حالِ فرد را میپرسم ، ولی اگر دو گزینه
به من بدهند ؛ یکی تماس با تو . و دیگری مرگ! شک نکن مرگ را انتخاب خواهم کرد .
کاش بروی ، کاش حتی جنازه ات هم در ذهنم باقی نماند . . .
