“هوالقادر”
با این حس بیخیالی که در خودم میبینم
احساس میکنم شنبه میخواد یه خاکی به سرم بشه ! :/
موضوع: "قلم نوشت"
“هوالمحبوب”
مادر خیلی بد بارمان آوردی در این مورد خیلی !
هر وقت کسی کار بدی در حقمان کرد با این جمله که ان کوچک تراست تو ببخش
و این بزرگتراست تو کوچکتری تو کوتاه بیا ، همیشه از ما خواستی خودمان را کوچک
کنیم !
طوری بارمان آوردی که نخواهیم دنیایی ادم ازمان دلخور باشد ودر عوض
خودمان حق دلخوری از کسی را نداشته باشیم . . .!
دیشب وقتی اصرار میکردی که بروم پیش دختردایی -کسی که پشت سرم هزارصفحه گذاشته
بودو هزارتا جنجال به پا کرده بود -ومن وقیحانه در مقابلت ایستادم و گفتم نمی روم!
خواهر مدام جملات تو را تکرار میکرد او کوچکتر است عقل ندارد تو بزرگتری کن!
گفتم دیگر نمی خواهم حماقت های گذشته ام را تکرار کنم !
این آدم مصداق مرا به خیر تو امید نیست شر مَرِسان است!
گفتم من خانه خواهرم آمده ام دلیلی بر دیدن او ندارم .
گفتم اگر او شعور داشت بجای اینکه خودش را مخفی کند می آمد و از کار زشتی که
کرده است معذرت خواهی میکرد .
گفتم تا کی باید مدام وقتی کسی بهم بدی کرد با جمله :
کوچکتر است ببخشم و بزرگتر است کوتاه بیایم.
وبعد سر همین بخشش دوباره از همان سوراخ گزیده شوم.
گفتم اینکار جز کوچک کردن شخصیت خودم و فراموش کردن ان فرد از کار زشتش
هیچ ثمری ندارد .
گفتم . . . ، خیلی حرف زدم خیلی .
قانعشان کردم دیگر کوتاه نمی آیم . همه ی این افراد را هم از زندگیم پرت میکنم بیرون
نه وجودشان برایم مایع آرامش بوده و نبودشان خلعی در من به وجود آورده .
کم زجر نکشیده ام از دست این طایفه و-
هر بار بخاطر مادر من پیش قدم شدم و خودم را شکاندم .
نمک خورد و نمکدان شکاند . از آدم هایی که نمک نشناسند همیشه میترسیدم.
بعد از بحث کوتاه من و خواهر آمدم کنار دایی جان روی مبل نشستم .
دستم را حلقه کردم دور کمرش و سرم را روی شانه اش گذاشتم خیلی وقت بود ندیده بودمش
آرام گفت : چطوری دختر .
بی اختیار بغض کردم و گفتم : خوبم ، خوب !
شروع کرد به آوردن دلیل توضیح آنکه که چرا دختر دایی -دخترش- به مهمانی نیامده . . .
چیزی نگفتم
فقط گفتم : اشکال ندارد حتما خسته است درکش میکنم بگذارید راحت باشد !!!
“هوالمحبوب"
هنوز حس بیخیالی در جانم هست
ولی مدام خفیف و شدید میشه!
حالا که شب امتحان هستش شدیدتر
الان هم شدیدا خوابم میاد به احتمال زیاد
بخوابم و صبح بیدار بشم و ادامه را بخونم
امروز ظهر موقع نهار يه فيلم ترسناک نگاه کردم
فیلم احضار روح 2 بد نبود ولی نميشه گفت
خوبم بود.
داستان در مورد یک زوج که به افرادی که بدست روح
تسخیر شدن کمک میکنن تا خلاص بشن
موقع خوردن نهار شروع کردم دیدم دو جا
ترسیدم و غافل گیر شدم :)))
حالا هم مدام توهم میزنم تو اتاق موقع
گشتن تو خونه!!!
“هوالمحبوب”
دلگیر میشوم وقتی یکی راحت بهم میگوید اگر درس خواندن آزارت میدهد رهایش کن !
خیلی راحت این رهایش کن را به دهان می آورند .
انگار نه انگار این همه سال این مسیر را رفته ام زحمت کشیده ام ، درس خوانده ام
از خوشی ها زده ام از جمع های دوستانه .
مدتهاست که در شهر درست و حسابی قدم نزده ام همش در حال بدو بدو .
گاهی که بعد از مدتها وارد خیابان میشوم تمام شهر و آدم هایش برایم غریب
می آیند .
شاید از چند ماه یک روز بتوانم برای خودم و دلم وقت بگذارم.
انصاف داشته باشید ! تیشه به قلب من نزنید .
من نه راه پیش دارم نه راه پس خودم میدانم !!!!
نمی خواهم شما تذکر بدهید چه زجری میکشم این روزها .
فقط بجای گفتن رها کن بگویید : تمام می شود صبر داشته باش
میگذرد . تحمل کن ، همین ! بنظرم کار سختی نمی اید !
همین چند وقت پیش که همسر خواهر با حالتی خاص که چقدر درس میخوانی
چرا تمام نمی شود گفت :
آخر این درس خواندنت چه می شود .
آنقدر که اعصاب و روانم بهم ریخته بود در جوابش گفتم :
خر را دیده ای در باتلاق گیر کند نمی تواند در بیاید و هرچه تقلا میکند داخلش بیشتر
فرو میرود
گفت : خب
گفتم مصداق من است !
بینوا از جواب من کُپ کرد شاید
خودش از سوالی که پرسید خجالت کشید ولی بعد جوابم ساکت شد !
کم که میاورم زبانم هم تلخ می شود خیلی تلخ .
“هوالمحبوب”
الان که دارم عین “چی” درس میخونم .
دلم تنقلات مامانمو می خواد ، همیشه موقع درس خوندنم
یهو میدیدم در اتاق زده شد و یکی با یه سینی پر از خوردنی های مغذی
آمد تو . . . مخصوصا مغز گردو و کشمش و مویز و یا مغز پسته و کشمش
همینطوری در حین خوندن مشت مشت بریزی دهنت و لُپات پر بشه
بزور برای توضیح درس دهنت را باز کنی.
اگر خواهری اجازه بدند ان شاءالله مادرجان پنج شنبه به خانه برمیگردن .
این مدت که پدرجان کربلا بودن و مادر تهران پیش خواهر خونه فوق العاده غم انگیز بود
دعا میکنم هیچ خونه ای بدون بزرگتر نباشه .
من واقعا ایمان دارم حضور بزرگترها یک نعمت هستش .
مخصوصا زمانی که پدر بزرگ رفت خیلی وضعیت خراب شد . دقیقا چند ماه بعد
پدر بزرگ برشکستگی پدر پیش امد و . . .
برکت میاره حضورشون .
باید برای امتحان فردا زنگ بزنم تا مادر برام دعا کنه ، البته اگه فراموش نکنم :/
پ.ن: چند روزیه اواسط ستون فقرات یه چندسانت به سمت چپ درواقع میشه دنده ها
-عجب آدرس دهیی !!!- خیلی درد میکنه خیلیییییی احساس میکنم یه چی گیر
کرده اونجا !!!این مدت هم جدیدا بادکش انداختن
برام شیرین شده هر ده روز میدم مادربزرگ برام بادکش میندازه . اولش گفتم شاید
جسم لوسم تحمل بادکش نداره اینطور شده ولی حالا میبینم نه ! یه کوچولو جدیه.
جالبیش اینجاس به لیالی توضیح دادم کجا درد میکنه میگه غده و توده نباشه :/
منم همینطور مثل جغد نگاهش کردم گفتم لیالی خدا خیرت بده نخواستم راهنمایی
میگه نگران نباش چیزی نیست که نهایتا با جراحی در میارن :/
البته بنده خدا حق داره انقدر تو بخش سرطانی ها بوده اولین چیز یاد این میوفته !
حالا از دکتر جان پرسیدم روغن ساه دانه بخرم و ماساژ بدم درست میشه ؟!
میگه اون طحالته متورم شده زده اونجا داخلیه !
هیچی دیگه کشتن کفن کردن فقط مونده تو قبر گذاشتن :))))
منم که بی خیییییاااااال با دردش میسازم !!! :))))
“هوالشافی”
مرا دردیست که،
درمانش
تویی . . .
پ.ن : نمیدانم این جمله زاءیده ذهن خودم بود و یا از قسمت
جملات ادبی ذهنم بی هوا خودش را به بیرون پرت کرده !!!
“هوالمحبوب”
به نظر من کتاب های غیر درسی با کتاب های درسی شدیدا خصومت دارند :/
حال چطور به این نتیجه رسیده ام :
پر واضح است !!!
تا کتاب درسی در دست میگیرم برای خواندن چنان کتاب غیردرسی چشمک می زند
چنان چشمک میزند، اصلا مگر میشود از این زیبایی چشمک گذشت !!!
مخصوصا اگر زمان امتحانات باشد :)))
پ.ن: با رسیدن بوی خیلییییییی مطبوع میان ترم ها شدیدا دلم کتاب های غیر درسی
می خواهد شدییییییدا !!!
