“هوالمحبوب”

1- اول سیب را تمیز شسته و اطمینان حاصل فرمایید که کاملا پاک سازی شده است .

بعد به وسیله چوبِ کوچکِ وصل شده به سیب آن را سر و ته مقابل خود بگیرید .

اگر که آبِ حاصله از شست و شو از آن چکه کند چه بهتر ! اصلا طعمش به همان آبی

است که روی دست شُره می کند !

2- پس از انجام مرحله اول که در تصویر بالا مشهود است ، دهانتان را به مقدار خیلی

کم باز نموده و اندکی از سیب را گاز بزنید ، به اندازه ای گاز بزنید که اطمینان پیدا کنید

 هیچ کرمِ عزیزی در آن درون لانه نکرده و شما ویرانگر خانه ی او نخواهید شد .

3- پس از اطمینانِ حضور نداشتنِ هیچ کرمِ محترمی شما در این مرحله که مرحله آخر

است باید دهانتان را به اندازه کوروکودیل باز نموده و هر آنچه که از گاز قبلی باقی مانده

را ببلعید ! توجه داشته باشید که سیبِ مربوطه باید طوری وارد دهان شود که آبِ

حاصل  از چلیده شدنش روی لبانتان چکه کند و لپ های مبارکتان از فرط پر بودن به

طرفِ ترکیده شدن حرکت کند . بعد از خوب جویدن سیب هم میتوانید با لذت زبانتان را

روی همان اب های چلیده شده بچرخانید و لذت ابِ سیب تولید شده را هم ببرید .

در انتها هم باقی جسدِ سیب که تکه چوبی بیش نیست را به سطل مربوطه پرت کنید.

نکته : نحوه استفاده سیبِ بدون چوب :

در این موقعیت شما باید چشمانتان را به روی همه ی دنیا ببندید و اصلا نگران

ویرانی خانه کرم نباشید . اصلا یکی از ورژن های لذیذ کردن این نوع خوردن

طعمِ خاصِ کرمی است که جویده میشود . در یک مرحله

کارِ سیب را تمام کنید . فقط کافی است دهانتان را به اندازه همان کوروکودیل باز

نموده و سیب را ببلعید .

 ” ان شاء الله بلدید که قبل از خوردن هرچیز بسم الله بگید ؟! .  .  .

پ.ن: هرکس غیر این صورت سیب قندی بخورد از ما نیست . تمام /.