“هوالمحبوب" 

وقتی کانکس اداری را پشت یک ماشین سنگین دیدم با 

خودم فکر کردم چقدر دوست داشتم کانکس داشتم و هر بار که از یکجا نشینی خسته

میشدم کانکس را مینداختم پشتمو ميرفتم هر جا دلم ميخواد اطراق میکردم

مهم نیست کدوم شهر و کدوم کشور هرجا که دلم خواست کنار رودخانه توی جنگل و. . .  

اصلا بنظرم یکجانشینی فقط رکودِ،  آب وقتی یکجا بمونه گندآب میشه آب در جریانه که

اون زلالی و زیبایی را داره آدم هم همينطوره باید در جریان باشه در حرکت باشه 

یکجا نشینی فقط دست و بالش را میگیره و محدودش میکنه،  اصلا آدم باید مثل

لاکپشت که خانه اش تو لاکشه فقط يه بقچه داشته باشه و هروقت دلش خواست

بقچه اش را بغل کنه بره یکجای ديگه. .  . 

الان اگه بخوای جا بجا بشی دو تا کامیون هم کمه. . . چقدر خوب ميشد همه خونه ها

وسایل و اسباب زندگی را داشتن بجای اینکه همه امون به اندازه پول همان خونه

که خریدیمش وسیله بخریم یک خانه کاملا به اصطلاح مبله تحويلمون میدادن!!!

 مثل کشورهای غربی :(