“هوامحجوب”
ای نفس ، بر خودت رحم کن !
این تمامِ لحظات که در پی شهوات قدم گذاشتی چه چیز عایدت شد ؟! جز یک مشت
حسرت . . .
به گذشتگان نگاه کن که پس از این همه دویدن و کشیدنِ رنج ها ، اندکی به اسایش
و راحتی رسیدند و شاید، عده ای حتی به آن اندک هم نرسیدند !
از همه آدم هایی که اطرافت هستند و تو را به سمت شهوات و دنیا می کشانند بپرس
که آیا !؟ آیا از وضعشان راضی اند ؟!
و یا چون خودشان غرق دنیایند میخواهند تو را هم مبتلا کنند . . .
