“هوالمحجوب”
هنر نزد دیوانگان هست و بس !!!
پ.ن1: چقدر گذاشتن فیلم سخته :(
پ.ن2: اگه نیومد تا ببینید میتونید از نماشا ببینیدش. . .
پ.ن3: به هنرمندان برنخوره !!!
موضوع: "روزمرگی"
“هوالمحبوب"
ادم ها از چشم که می افتند، از دل هم رانده می شوند. . .
حتی برای این آدم ها محبت کردنت هم خصیصانه می شود!
دیدمش!
سلام کردم با لبخند، خوش آمد گفتم تبریک عید گفتم. . .
خیلی عادی صحبت کردم.
انگار که از فاصله و زمان دور شخصی که تصویرش سالها پیش
در ذهنم مانده باشد را می بینم.
بعضی کارها جبران نمی شوند، درست نمی شوند و حتی شاید
اگر هم از یاد بروند جایی برای مفقود شدنشان نخواهد بود.
او را نميدانم.
ولی شاید من دلم برای صمیمیت و مهر و عاطفه ای که خرج اش
میکردم تنگ شود.
“هوالمحبوب"
شده ام مثل مجسمه ای که چشمانش را به دهان مهمان دوخته!
خودم هستم،توجه ام هست، اما فکرمُ روحمُ ذهنم جایی هستند
که باید باشند!
به خودم که می آیم میبینم تا آخر حرفهای تکراری و زیاده ی فرد
مقابل نشسته ام بعضا حتی سری به نشانه تایید تکان داده ام. . .
این حرفهای تکراری این گلایه هايي که حتی خودت هم خبرنداری
از کجایت بیرون زده به چه دردی میخورد!؟
جز اینکه نمک به زخم کهنه ای بپاشی که تا جان میگیرد خوب شود
خودت با یادآوری دردهای زخم وخیم ترش میکنی. . .
يک زخم را انقدر انگولک نکن عفونت که کند ترمیمش مصیبت
می شود.
“هوالمحبوب”
بوی نمِ بارانُ شکوفه های حیاطُ صدای آواز شادمانه پرنده ای که نامش را نمیدانم
یک حس مرموز در وجودم ایجاد می کند .
حسی تناقضِ در وجودم در این سال و یا سال های دیگر . . . !
گاهی برایم صحنه عوض میشود و پرت میشوم در سال های شیرینی که گذشته است
و گاهی دوباره از همان سالِ شیرین کشیده میشوم در این سال .
این تناقض ها یک چیزِ تلخ دارند و آن هم آسوده خاطری که در سال های شیرین
بود ، شیرینیِ سال را درست میکرد .
ولی این بزرگی و تفکر ، این دغدغه ها ،شیرینی سالِ جدید را که نمی سازند هیچ بلکه
حتی گاهی تلخی را هم قاطی اش میکند.
اینکه بعضی ها میگویند دوست دارند به کودکی هایشان و گذشته اشان برگردند
به این دلیل نیست که آن موقع در گل و بلبل سر میکردند نه، صرفا تنها آن آسودگی و
فراقِ بال آن زمان بود که همه دوست دارند برگردند وگرنه آن دوره حلوا خیرات نمی کنند.
“هوالمحبوب”
انقدر که در این دو روز دید و بازدید ، دست و روبوسی داشته ایم
چندبار دست به سمتِ نامحرمان دراز کردم و بعد به هوش آمدم و سریع دست
کشیدم!
شده قضیه آن بنده خدایی که برای مرخصی سربازی آمده بود خانه و با دیدن
اقوام نزدیکی که با حضورش ذوق زده شده بودند و تحویلش گرفتند. از همان سر
شروع کرد به روبوسی و همه که تمام شد.
برگشت و دید از محرم تا نامحرم روبوسی کرده است !!!
“هوالمحبوب”
آدم های پررو کسانی هستند که سالی یکبار یادت نمی کنند ولی تا میبیننت
گلایه از حال و احوال نپرسیدن ات می کنند .
از این آدم ها فاصله بگیرید ، این ها نه نمک می شناسند و نه نمکدان !
“هوالمحجوب”
بعضی آدم ها خوبند ؛
تکراری نمی شوند . . . لبخند هایشان ، شوخی هایشان ، آغوش کشیدن هایشان و
حتی محبت کردن های زیرپوستی اشان . . .
این ها هیچوقت از چشمانت نمی افتند .
پ.ن: سرهنگ جاااااان :)
