“هوالمحبوب”

به نظرم نویسنده های داستان های جنایی مخصوصا قتل ، ذهن های فوق العاده 

خلاقی دارند . . . و از طرفی هم اگر همان نویسنده ها توانش را داشتند

میتوانستن معروفترین و سخت ترین قاتل در دنیا شوند !!!

من عااااشق شخصیت هرکول پوآرو هستم با آن سبیلش و کلاه لبه دار و عصای خاص اش

آن موزیک بی کلام فیلم و آن مادام گفتن هایش . . . :)))

از فیلم هایی که ذهن آدمی را به فکر کردن عمیق و حلاجی میکشاند خوشم میاد .

وقتی دیروز دیدم یکی از شبکه ها پوآرو را نشان می دهد . . . البته زمانی زدم آن شبکه

که تیتراژ آخر با آن موزیک دوستداشتین پخش میشد .

کلی با همان یک دقیقه صدای فیلم خاطره بازی کردم . . .

هوس کردم یک فیلم جنایی ببینم آنهم قتل . . .D:

“هوالمحجوب”

گاهی وقتها فکر میکنم دست بجنبانم و آن مقدار پتانسیلی که دارم را بیرون بریزم و

نشان بدم دقیقا چه هستم . . .

این بیهوده گذراندن ها را رها کنم و کاری کنم که حداقل خودم با آن شاد باشم . . .

اما در نهایت فقط چندساعت متنبه میشم و بعد از چند ساعت دوباره توی پیله تنبلی

خودم فرو میروم . . . این نهایت تلاش من !!!

“هواقادر”

چشم روی چشم بگذار و نبین چه می شود و چه خواهد شد ! تنها گذر کن . . .

کورِ بینا باش !

حداقلش این است که غصه نمیخوری . . .

همین!

“هوالمحبوب”

” امشب از آن شب هاست که نمی گذرد . . .

“هوالمحبوب”

من خیلی آدم عجیب و مزخرفی هستم !

همه آدم های دنیا وقتی عزیزانشان را میبینند دلشان شاد می شود آنوقت من

بی جهت دلم میگیرد . . .

همین یک ساعت پیش مادر را بردم مطب دکتر تا آمپول پایش را تزریق کنند ،

مطب آنقدر شلوغ بود که یاد اورژانس در مواقع حوادث خاص افتادم !

خب اسمش را نمیدانم خوش آمدن فرد بگزارم و یا خودشیرینی فرد . . .

آقای همکار دکتر تا مرا دید اجازه داد سریع تر کارمان راه بیافتد به قولی فرمودند

ایشون خانم اند، اول اینها ! تخت را خالی کرد و مادر نشست . . .

ما هم یک لبخند زدیم و شبیه کسانی که مثلا یک جوانمرد دیده است تشکرکردیم

برخلاف بقیه که کنار بیمارشان بودند من کنار ایستادم تا وسط دست و پای پرستارها

نباشم ، حقیقتا شاید دلگرفتگی بخاطر همین باشد .

از داروخانه آمپول مادر را گرفتم آمپول صد و پنجاه و تزریق سی تومان این آمپول باید

ماهی دو یا سه بار تزریق شود . ما داشتیم و خریدیم اگر خدایی نکرده کسی نداشت

چه می شود !

وقتی مطب را آنقدر شلوغ دیدم دلم گرفت از خدا خواستم بیمارستان ها خالی از بیمار

باشد و همه دکترها بیکار باشند . . .

“هوالمحبوب”

اغلب با همین یک شروع می شود ! بعد به دو می رسد ، بعد به سه می رسد

و بعد به بی نهایت !

اصلا این یک خانه بر انداز است !

با یک بار نگاه هزار نگاهِ بعد نصیب می شود ! با همان یک شب، هزاران شب دیگر

رقم می خورد ! با همان یکبار قضا شدن در سفر قضاهای دیگر رُخ می دهد !

 یک بار دروغ ، درغگویی شکل می گیرد ! یکبار پشت کسی حرف زدی حرفهای دیگر

می اید . . .

اصلا یک ، استارت همه چیز است مثل این می مانَد بنشینی در ماشین و استارت را

بزنی کم کم سرعت را زیاد کنی و بعد مستقیم ناکجااباد . . .

این یک ها را دسته کم نگیریم ، همین یک ها خاک عالم به سرمان می کنند!

“هوالمحبوب" 

وقتی کانکس اداری را پشت یک ماشین سنگین دیدم با 

خودم فکر کردم چقدر دوست داشتم کانکس داشتم و هر بار که از یکجا نشینی خسته

میشدم کانکس را مینداختم پشتمو ميرفتم هر جا دلم ميخواد اطراق میکردم

مهم نیست کدوم شهر و کدوم کشور هرجا که دلم خواست کنار رودخانه توی جنگل و. . .  

اصلا بنظرم یکجانشینی فقط رکودِ،  آب وقتی یکجا بمونه گندآب میشه آب در جریانه که

اون زلالی و زیبایی را داره آدم هم همينطوره باید در جریان باشه در حرکت باشه 

یکجا نشینی فقط دست و بالش را میگیره و محدودش میکنه،  اصلا آدم باید مثل

لاکپشت که خانه اش تو لاکشه فقط يه بقچه داشته باشه و هروقت دلش خواست

بقچه اش را بغل کنه بره یکجای ديگه. .  . 

الان اگه بخوای جا بجا بشی دو تا کامیون هم کمه. . . چقدر خوب ميشد همه خونه ها

وسایل و اسباب زندگی را داشتن بجای اینکه همه امون به اندازه پول همان خونه

که خریدیمش وسیله بخریم یک خانه کاملا به اصطلاح مبله تحويلمون میدادن!!!

 مثل کشورهای غربی :(