“هوالمحبوب”

دِل دِلانه می روی به سمت و سویی که عقل نهیب می زند ، نرو !!! 

وای بر من !

چه کرده ام که این چنین سرکش شده ای . . .

نه ،

دگر نیستی آن مَن ،مَنِ دیگر را رها کن و به خود بازگرد این رَه که می روی

انتهایش پیداست !

“هوالمحبوب”

باید اقرار کنم که این وبلاگ با تمام وبلاگ های کوثربلاگ فرق دارد .  

شاید خیلی های کوثربلاگی از اینجا و نوشته ها بدشان بیاید و نسخه تاسف برایم

بپیچند و یا اگر روزی همایشی بود دنبال قلم باشند و بخواهند ببینند نویسنده وبلاگ

از نون تا قلم که نوشته های بیخود و بی سود می نویسد کیست و چه شکلی است !

من از نوشته های کپی پیست بدم می آید ، تمام این کپی پیست ها را دوست دارم

بصورت کتاب بخوانم .

نمی توانم هم مدام با تقبل الله و التماس دعا وبلاگم را مزین کنم .

دوست هم ندارم تظاهر کنم . . . من همینم با تمام نوشته هایم . فارغ از تحصیلی که

میکنم یک انسانم .زندگی شخصی خودم را دارم . زاهد پارسا نیستم ولی در حد خودم

رعایت می کنم و تا آنجا که بدانم حواسم هست چه کار کنم که خدایی نکرده شان

زیر سوال نرود !

خیلی ها آمدند گفتن این نوشته ها در شان کوثربلاگی ها نیست .

بنظرم نوشته هایم اصلا طور خاصی نیست ! شاید اشتباه من این باشد که زیادی

صداقت به خرج میدهم و باید هر روز بیایم و یک ارشاد نامه برای تمام دنیا بنویسم و

در وبلاگ درج کنم و بگویم : عجلوا بالصراط المستقیم !

هرکس رویه ای دارد ! گاهی به این فکر میکنم درِ اینجا را تخته کنم انگار نه انگار که وبلاگی

بود . . .

“هوالمحجوب”

برایم عذاب آور است وقتی دخترخانم هایی را میبینم که نظافت صورتشان را انجام نمی دهند!    

نمیدانم کِی می خواهند این فرهنگ اشتباه از سرِ خانم ها بیافتد که دختر تا ازدواج نکرده

حق ندارد دستی به صورت ببرد ! مرتب کردن چه اشکالی دارد واقعا!؟

یعنی چه !!!! دلم می سوزد وقتی دخترانی را میبینم با این ظاهر البته خیلی انگشت شمار

شده اند .با این حال هربار که میبینم با هر وضعیتی دلم کباب می شود !

هیچوقت یادم نمی رود دایی یکی از همکلاسی هایم به رحمت خدا رفته بود ، مقابل درب

خانه اشان منتظرش بودم که مادرش آمد مقابل درب وحشت کردم !

خودت را دراکولا کرده ای که چه !؟ بگویند عزاداری ؟!

و یا بعضی ها در محرم و صفر این کار را میکنند ! باور کنید امام حسین علیه اسلام هم راضی

نیست شما خودتان را به این ریخت و وضع بی اندازید !

حرمت باید نگهدارید ولی این یک مورد نظافت شخصی است خدایی اش ستم است .

خیلی دوست دارم از آقاهایشان بپرسم که از وضعیت اینچنین خانم هایشان راضی هستند یا

نه ! بنده های خدا باید دوماه را با یک زامبی زندگی کنند !

پدرم وقتی پدربزرگ به رحمت خدا رفت بعد از مراسم هفت خودش ماشین ریش تراش را

آورد و ریشهایش را تراشید و گفت اگر محاسن نگهدارد بقیه هم در معذوریت قرار میگیرند

درست نیست شاید کسی نمی خواهد و با رودربایستی مجبور شود .

به همه هم گفت مراسم جشن و عروسی دارند برگزار کنند .

از کجا به کجا رسیدم :/

این روزها دخترکی را میبینم که در سن نوجوانی است بگمانم دبیرستانی باشد این طفلک

صورتش را که میبینم دلم را انگار به سیخ زده باشند و کباب کنند .

هربار با دیدنش یک الهی بمیرم در دل نثارش میکنم .

یک دختری بود که چندباری باهم همسفر بودیم از قضا برای آخرین بار که همسفر شدیم

از قبل فهمیدم که باهم هم کوپه ای هستیم اسباب لازمه را درکیفم گذاشتم .

هرچقدر با سید اصرار کردیم که بگذار صورتت را مرتب کنیم اجازه نداد که نداد .

گفت مادرم مرا میکشد !

گفتیم: بابا نهایتا یک دعوایت میکند و تمام می شود و بعدش عادی .

گفت الا بلا نه . گفتم بگذار من انجام بدهم مادرت با من .

آخر دخترعمویش که کنارش بود گفت : ماریا ولش کن من مادرش را میشناسم !

نمیدانم بعضی از مادرها واقعا چه جواب دخترها را میخواهند بدهند .

حالا کنایه هایی که در کوچه و خیابان به ظاهرشان زده می شود ر ا نمی گویم . . .

کاش کاش این تفکرات را بریزیم دور . . .

“هوالمحبوب”

قاعدتاً باید تلاش کنم این چند روز برای کم شدن فشار روحی که رومه از چیزهای

ناراحت کننده فرار کنم و سعی کنم تا رد شدن این دوره خودم را آرام نگهدارم ولی

انگار نمی خوام !!!

بعد از چندسال موزیک غمگین جیپسی کینگ را از قفسه های خاک خورده لپ تاپ

کشیدم بیرون و دارم گوش میدم و اشک میریزم .

باید اقرار کنم که یک دیوانه ام . . .!!!

“هوالمحبوب”

تمام دقایق را مانند کسی که عزیزش را از دست داده اشک ریختم ، تمام دقایق. . .  

” لعنت به تو jojo مویز-مویس- تو نویسنده فوق العاده ای هستی….

(بهتر از این نمی توانستم تعریف کنم و ابراز احساسات کنم ! )

“هوالمحبوب” 

داشبورد ماشین را که باز کردم بسته بزرگ پسته های نذری 

بهم چشمک زدند. من هربار پسته ببینم یاد یک نوروز 

میوفتم :)

یادمه یک عید پسته تمام شده بود و بابا با عجله سه چهار

کیلو پسته ای را که خریده بود جلو در تو راهرو داد به من

و گفت این و بده به مادرت- آنموقع هم پسته تمام شده 

بود و پدر با عجله خریده بود و رفته بود. 

من هم که کاملا از هفت دولت آزاد  کیسه بزرگ پسته را 

سالانه سالانه بردم طبقه بالا!!! 

مهمان داشتیم و خانه پر بود. .  . 

چند دقیقه ای نگذشته بود که جوزِپِه آمد و گفت ماریا فیلم

فلان در شبکه فلان دارد بزن نگاه کنیم. 

خلاصه اینکه جفت کودکی هايمان که هر دو باهم 

مینشستیم پای تلوزیون نشستیم به فیلم دیدن اوایل فیلم

گفتم: پدر چند دقیقه پیش پسته آورد گذاشتم روی میز 

مقابل پنجره برم بیارم همراه با فیلم دیدن بخوریم. 

استقبال کرد از پیشنهادم. 

یک کاسه بزرگ برداشتم و پرش کردم و رفتم داخل اتاق و

نشستیم به دیدن فیلم. 

فیلم حدودا یک و نیم ساعت بود و من با خالی شدن

ظرف پسته سریع دِ بدو ميرفتم و کاسه را پر میکردم 

فیلم که تمام شد جوزِپِه رفت و من ماندم و اتاق خالی و 

یک کیسه بزرگ پر از پوسته ی پسته :)))

یک ساعت نگذشته بود که صدای پای کسی که پله ها را

به دو بالا می آمد به گوشم رسید و کسی تند تند به در 

کوبید،  در را که باز کردم دیدم دختر دایی است. 

طبق روال همیشگی دو تایی رفتیم پشت بام خانه و دراز 

کش شروع کردیم به حرف زدن وسط حرف زدن یاد پسته

ها افتادم و دِ بدو رفتم و پسته ها را با کیسه اش برداشتم

و در پشت بام شروع کردیم به خوردن پسته و حرف زدن 

خلاصه اینکه انقدر خوردیم و خوردیم که از کیسه یک دانه 

هم نماند تا جایی که هر دو دلپیچه گرفتیم و. . .بعد

فجایعی در بدنمان رخ داد و هر پنج دقیقه یکبار یکی 

به سمت سرویس می دوید!!! آن همه پسته در عرض دو 

سه ساعت به فنا رفت!!!

هیچکس هم نگفت که پسته ها چه شد :) 

بعد از چند روز خودم رفتم و پیش مادر اعتراف کردم که 

پدر پسته خریده بود و اینگونه. . .  :))))

“هوالمحجوب”

از بس این بچه مجذوب کُره شده است و در آن ذوب شده ، نگرانم فردا روزی بیاید

چمدانش را بکشد بیرون ، ویزا و پاسپورتش را نشانمان بدهد و بگوید دارد مهاجرت میکند

کُره ! ما هم یک صدا بدونِ مخالفت  اصلا انگار نه انگار دارد اتفاقی می افتد با لبخند بگوییم :

-کری کونا ( که اینطور) کِرِه(عالیِ)

بعد خودمون با دست هُلش بدیم به طرف درب خروجی و بگیم:

-کاه کاه(برو برو)

بعدشم با نیشیییییی باااااااز در را باز کنیم و دست تکان بدهیم و کش داااااار خاحافظی کنیم:

-آنه گاسه اووووو ( خداحافظ) :/

ازبس در خانه کره ای حرف زده است کم مانده خودِ ماهم کره ای بشویم :/ یک خورده دیگر

باید زبان خانه را از فارسی به کره ای تبدیل کنیم هرچند که الان هم تقریبا همینطور

شده !!!