“هوالمحجوب”

از اول شروع تماس تلفنی نالیدند، ای وای گفتند، هیجانی صحبت کردند. هرچه اخبار بد بود

به هم منتقل دادند و خداحافظی کردند.

وقتی تماس تمام شد به طرفم آمد و گفت:((ماریا خبر نداری وضعیت چقدر وحشتناک شده))

همین یک جمله شروع تمام اخبارها بود. آنقدر گفت و گفت تا که دلم می خواست دست روی

گوش هایم بگذارم  و فریاد بزنم ((تمام کن! دلم این حجم از ترس و اضطراب را نمی تواند تحمل

کند. دلم ناامیدی نمی خواهد.))

تنها با گفتن یک جمله که: می شود این بحث را تغییر بدهی. همه چیز را عوض کردم اما

واقعیت چه؟! می شود واقعیت را تغییر داد؟!

+ خدا نگذره از باعث و بانیش…