“هوالمحبوب”

داشتم به پست های وبلاگم نگاه میکردم ، دیدم از ده تا پست یکیش غُر زدن بود از درس

به نظرم آمد توی اینجا نسبت به خودم اجحاف کردم .

باید بگم که :

نکته اول:من مشکلی با درس و کتاب ندارم :) درواقع اصلا اصلا درسم ضعیف نیست خداروشکر

بااینکه در مقابل خواندنم خیلی نمرات بالاست چون من خیلی زیاد سر درس وقت نمیذارم

برخلاف بقیه که برای یه کتاب کل روز را وقت میذارن من فقط و فقط نهایتا چهارساعت

وقت بذارم مگر درسی که مطابقت فارسی با متن عربی داشته باشه و وقت گیر باشه خواندنش

نکته دوم :

متاسفانه من خودخوان هستم ! یعنی فقط حضور فیزیکی در کلاس دارم ! اینکه سر کلاس چه

میکنم بماند !!!! -شاید کتاب های غیر درسی بخوانم و یا با گوشی وب گردی کنم و . . .-

کلا روحم تو کلاس نیست تو رویا پردازی و فکر میگذره .

شاید تنها درسی که سر کلاسش گوش بدم درس اخلاق باشه و استاد مورد علاقه ام و درس

منطق که علاقه دارم بهش . . . بقیه را کاملا بیخیالم .

من مدرسه هم همینطور بودم اصلا سرکلاس گوش نمیدانم بیشتر کلاس ها با میز پشتی

مشاعره میکردیم و یا شعر می گفتیم و رد و بدل میکردیم .

خانه هم درس نمیخواندم و همیشه مسیر مدرسه درس میخواندم ! الحمدلله نمراتمم همه 18.

19.20 بود مشکلی نداشتم .

حالا این غر زدن ها برای چیه ؟!

من کلا با سیستم آموزشی کشور مشکل دارم همیشه و همیشه هم گفتم اگر جامعه داشتن

مدرک تحصیلی را پوتک نمیکرد برای زدن روی سر قطعا اولین کسی که فرار میکرد از مدرسه

من بودم !!! کل این دوره فقط به زور می رفتم . اما وقتی میبینم از لذایذ زندگیم محروم میشم

 رنج آور میشه برام! و همینطور تنش هایی که مدام توی محیط درس و کشمکش با

معاونین و مدیر و استادها و ….. بیشتر ارامشم را بهم میزنه .

هرچند درس نخونم ولی همون دغدغه اش باعث میشه هر کاری که میخوام انجام بدم کوفتم

بشه !!!