“هوالمحبوب”

کیفم را روی یک سکو گذاشتم و رفتم .

موقع بازگشت دیدم کیفم خالی شده است ، کیف پولی که همیشه کارتهای شناسایی ام

در آن بود نبود در عوض کارتهای شناسایی درون کیف بود .

با حول دست چرخاندم و دیدم گوشی همراهم هست . یک نفس راحت کشیدم و بعد

یادم آمد که خدای من هرچه پول داشتم انروز در کیفم گذاشته بودم . اشک در چشمانم

حلقه زد .

از مغازه دار کناری پرسیدم ندیده است چه کسی به کیفم دست درازی کرده . . .

کاملا عادی گفت پسرِ فلانی .

گفتم کجا پیدایش کنم . گفت آنجاست همان خانه ای که درش کرم رنگ است .

پدرش یادش داده !

با تمام غیظ داشتم میرفتم به سمتِ در که بیدار شدم . . .