“هوالمحبوب”

امروز آخرین امتحان بود ، همکلاسی ها ذوق اتمام و یک نهار دورهمی را داشتند . . .

خلاصه اینکه نشستیم در ماشین و بگو و بخند رفتیم یک فست فود برای زوال بدن به رگ

زدیم!!!

من هربار هر خوردنی آماده اعم از سوسیس و ژانبون و کالباس و پیتزا و . . .  بخورم پشت

بندش بجای الهی شکر میگویم : خدا لعنتت کند ماریا ! :/

همه به یک نوع گرفتاری داشتیم و گوشی هایمان انگار ساعت کوک کرده بودند و هر چند

دقیقه گوشی یکی به صدا در می آمد . . . :)

یعنی واقعا مریضِ یک خوردن و دورهمی یک ساعته بودیم !

همین تازه چیپس و ماستمان را هم در کیفمان خالی کردیم !!!

“هوالمحبوب”

امشب همه همکلاسی ها یک صدا زمزمه می کنند :

” ای مغز به جانِ خودمان این آخرین امتحان است طاقت بیاور و داده ها را ذخیره کن . . .

“هوامحبوب”

فردا آخرین امتحان است و من لبریز از شوقم

فردا ازاد خواهم شد . . . :) منَ الله توفیق D:

پ.ن : زنگ زدم تا جواب بعضی سوال ها را بگیرم میپرسد درس خواندی میگویم نه تازه

میخواهم شروع کنم ، با خنده  :

تو درس بخوانی چه کسی فیلم ببیند و کتاب متفرقه بخواند !؟؟

” مَلیِ دوست داشتنی ، یک ترم  است که همکلاسم هستی و شناختیَم . . . !

“هوالمحبوب”

سنجاق سینه های دوست داشتنی :)))

“هوالمحبوب”

دیشب توی جشن تولد نزدیکانم داشتم فکر میکردم چقدر دوست داشتم تولد من هم

نزدیک بود !

چرا تولد من باید تیر ماه باشه چراااااااااااااااااااااااا !!!!

من الان نیاز دارم به تولد . . .

توی تولد ها با این وروجک ها چه کار باید کرد ! رُسمان را کشیدند از بس گفتیم جانم

به ان شمع دست نزن ، عزیزم فوت نکن ! فکرش را بکنید اینهمه شمع را با غزل عاشقانه

روشن میکردم و یکهو یکیشان پیدا میشد

و یک فوت ناقابل به طرفمان میفرستاد  و همه شمع ها به فنا میرفت !!!

آخرش هم که نظم شمع ها را به هم ریختند و شمع ها را کج کردن . . . :/

اصلا همیشه برای اینکه کسی را سوپرایز کنی باید از هفت خان بگذری !!!!

من چقدررر دوست میدارم همه جا تاریک باشد و فقط شمع روشن باشد بعلاوه شمع های

روی کیک :)))))

خیلی رمانتییییییییکِ

“هوالمحبوب" 

وقتی کانکس اداری را پشت یک ماشین سنگین دیدم با 

خودم فکر کردم چقدر دوست داشتم کانکس داشتم و هر بار که از یکجا نشینی خسته

میشدم کانکس را مینداختم پشتمو ميرفتم هر جا دلم ميخواد اطراق میکردم

مهم نیست کدوم شهر و کدوم کشور هرجا که دلم خواست کنار رودخانه توی جنگل و. . .  

اصلا بنظرم یکجانشینی فقط رکودِ،  آب وقتی یکجا بمونه گندآب میشه آب در جریانه که

اون زلالی و زیبایی را داره آدم هم همينطوره باید در جریان باشه در حرکت باشه 

یکجا نشینی فقط دست و بالش را میگیره و محدودش میکنه،  اصلا آدم باید مثل

لاکپشت که خانه اش تو لاکشه فقط يه بقچه داشته باشه و هروقت دلش خواست

بقچه اش را بغل کنه بره یکجای ديگه. .  . 

الان اگه بخوای جا بجا بشی دو تا کامیون هم کمه. . . چقدر خوب ميشد همه خونه ها

وسایل و اسباب زندگی را داشتن بجای اینکه همه امون به اندازه پول همان خونه

که خریدیمش وسیله بخریم یک خانه کاملا به اصطلاح مبله تحويلمون میدادن!!!

 مثل کشورهای غربی :(

“هوالمحبوب”

از کنار ماشین که رد شدیم راننده ماشین عجیب شبیه یکی از دایی هایم بود با همان مدل

مو با همان سِبیل . . .

دایی هایم رابطه تنگاتنگی با سبیل دارند ، اصلا یک سبیل بودند بعد دست و پا در آوردند!

از همان بدو تولد آنها را با یک سبیل دیدم تا اکنون تازه عکس های قبل از من هم

سبیلشان همراهشان بود ، هرچند دایی کوچک این نهضت را لکه دار کرد و این روزها

سبیل هایش را زد و فقط ته ریش گذاشت ولی همچنان دو دایی دیگر بر این امر مقدس

پایبندند !

این قضیه که میگویند هر گردی گردو نیست ! باید برای من تغییرش داد و گفت:

هر سبیلویی دایی نیست ! D: