“هوالمحبوب”

 

وقتی در خانه ام فقط مشغول روزمرگی ها هستم ، حرفی برای گفتن نمی ماند .

در این چند روز فقط درگیر تولدم بودم ، تولدم سه روز کش پیدا کرد درست مثل سال قبل!

با این تفاوت که سال قبل چندبار کیک بریدم و شمع فوت کردم ولی امسال فقط یک کیک!

 

دوست داشتم دوست کنارم می بود که نشد !

هدیه ی زیادی نگرفتم ، بیشتر تبریکات بود تا هدیه . اما خب می توان گفت :

یک بادبزن و ادکلن ، لباس، پول، انگشتر ، و یک باکس پر از گل رز هدیه گرفتم .

وقتی در یک محیط خودت را حبس میکنی قطعا حرفی هم برای گفتن نمی ماند.

همه چیز طبق روال پیش می رود .

تو صبح چشمانت را باز میکنی ، اول از همه سکوت بعد صبحانه و دوباره میخزی در

خلوت گاهت و گاهی با گوشی همراه گاهی مجله و گاهی کتاب .

بعد هم نهار و بعدترش هم همین روال قبل !!!!!

هر روز همینطور در حال گذراست . . .

راستش خیلی دوست داشتم به دخترعمو میگفتم که یک تایم برای من در آموزشگاهش

خالی کند و مشغول تدریس شوم . اما غرورم اجازه نمی دهد درخواست کنم .

چقدر بد است طوری رفتار کنی که دیگران از ترس منت گذاشتنت از تو درخواستی

نداشته باشند ! هرچند خودش خیلی اصرار داشت ولی یک مدت که پیشش کار کردم

اخلاق های خوشش را نشان داد . بجای اینکه من منت بگذارم که وقتم را تمام و کمال

بدون هیچ گرفتن هزینه ای در اختیارت گذاشته ام او طوری رفتار میکرد که انگار چه

لطفی در حق من کرده است .

اینکه چرا هزینه ای نمیگرفتم و حقوق نمیگرفتم بماند ! چیزی بود بین خودم .

دیشب خواب لورا را می دیدم با وجود تمام شدن ترم باز امتحانات در ذهنم تداعی

شدند .

خواب میدیدم با لورا در حال امتحان دادن فلسفه هستیم که لورا در جلسه امتحان

کتاب باز کرد .

مراقب که یک اقا بود کتاب را در دست لورا دید ، لورا هم پاک حواسش پرت بود رو

کرده بودم به لورا و میگفتم لورا دید داره میاد طرفت که رسید .

برگه لورا را گرفت آمد برای من را هم بگیرد سفت گفتم من تقلب نکردم . بعد که

ان اقا توجیه شد امدم ادامه سوالها را جواب بدهم دیدم با این اتفاق همه چیز از

ذهنم پریده !

اصلا نه لورا نه من اهل تقلب نبودیم ! شده بود برسانیم اما گرفتن هیچوقت .

خیلی منتظر بودم سید برایم تبریک تولد بفرستد خیلی زیاد ولی دریغ از یک سلام و

احوال پرسی میدیدم که آنلاین است و چرت و پرت به گروه می فرستد ولی از تبریک

هیچ خبری نشد . نمیدانم چرا منتظر بودم واقعا نمی دانم اما کسی که مدام در حال

گلایه کردن است وقتی خودش هیچ کاری نمیکند و در عوض خیلی متوقع است قابل

تحمل نیست . من از گلایه متنفرم .