“هوالمحبوب”
می دانی شیعه نیازی به تقویم ندارد…
همان لحظه که سینه اش سنگین شد، همان وقت که قلب اش تیر کشید!
دقیقا همان روزی که نفس هایش به شماره افتاد…
می فهمد که امروز رشته ای از دل اش پاره شده!
اصلا شیعه نیازی به یادآوری ندارد، روزهای رفتن که بیایند تمام بدنش
داغ و تبدار می شود. آنقدر که دیگر باید زار بزند از نبودن، از مصیبت های
گذشته… از داغ هایی که تمامی ندارند…
پ.ن: شهادت رسمِ آدم های آسمانیست… خداکند که زمینی نباشیم!
