“هوالمحجوب”
می بینی؟! زندگی تا به این اندازه بی ارزش شده که دختر 15 ساله برای تنبیه و تو اتاق بودن
بخاطر یک پسر خودش را از پنجره اتاقش پرت کنه پایین و به همین راحتی مرگ را در آغوش
بگیره!
کاش اول از همه برای بچه هامون از قداست زندگی حرف بزنیم. از اینکه یک جواهری دستمونه
که با سختی ها جلا میگیره و می درخشه… حیفه این جواهر انقدر زود از دستمون بیافته و خرد
بشه…
+ خدا به خانواده ش صبر بده.
++ هیچوقت نمیشه خانواده ها را سرزنش کرد. درسته اشتباه آنها هم درصدی در این اتفاقات
سهیمه اما باز هم آن بچه برای ما به اندازه خانواده ی ش عزیز نبوده!
