“هوالمحبوب”
آنقدر شکسته م که با هر تق سد اشک هایم می شکند…
وقتُ بی وقت؛
فرقی ندارد، فقط کافی ست چیزی دلیل شود. تنها لطفی
که به خودم داشته م. این است که تمام اشک هایم را در خلوت
میریزم. منی که سخت گریه می کردم. منی که سخت می باختم!
حالا اینطور بی جان…
+ چه کار کردم با خودم :(((
