“هوالمحجوب”

دونه دونه می آمدن داخل، دست دراز می کردن و لپشون را می گرفتن بالا این یعنی

ببوس :)

****

امیرحسین نگاه و رفتارش جفت بچگی های محمد امینِ. نمیدونم این خونه که کشش

داره و یا زیادی قلبم ازش عشق میریزه. هرچیزی که هست بی نهایت دوستش دارم این

پسرو

****

نرسیده خودشو پرت کرد تو بغلم! منم تا می تونستم تو بغلم چلوندمشُ و بوسه زدم و

کلی قربان صدقه رفتم..

+ حسنای نازنینم

****

تا سرمو چرخوندم دیدم بشقابم پر شده از میوه و شیرینی و شکلات! وروجک بین آنهمه

آدم هرچی خوردنی بود را چیده بود برای من.

****

ختم کلام: این دوست داشته شدن ها را دوست دارم. این بچه هایی که سالی چندبار

بیشتر نمی بیننم اما هربار اینطور از دیدنم ذوق می کنن و محبت دارن بهم قلبم را ذوب

میکنه…