“هوالمحبوب”
صدایش می کند آذر! و من با شنیدنِ این خطاب ساعت ها فکر می کنم
کسی که مادرش را با نام کوچک صدا می کند. هنگام عصبانیت ایا شانی
برای آن مادر قائل می شود!
شاید شنیدنِ اسم ات با بیانِ شیرین یک کودک لذت بخش باشد. اما همین
واژه که این روزها همه فرار می کنند از آن تا شاید برچسب بِروز بودن به
آنها بخورد. زنگی است برای یادآوری نسبت ها، جایگاه ها…
اگر در آینده ای که با چشم بهم زدن می رسد فرزندت مقابلت قرار گرفت
و هرچه دلش خواست نثارت کرد. دلگیر نشو! چرا که همه ی اینها ثمره ی
تربیتی است که تو در کودکی به او تحمیل کردی…
این ریز مسائل جمع می شوند و یک کل را می سازند. از آنها غافل نشویم.
