“هوالمحجوب”
دستی دراز کردم تا از میان دفترچه ها یکی را برای یادداشت هایم بردارم
که این میهمان دستانم شد . . . : (
یادت ای ماه دمی هم برود از خاطر/ همچونان دوست مرا یاد کنی ناغافل
( بیت شعر کاملا یهویی در ذهن آمد و ثبتش کردیم -ما شاعر نیستیم-)
یادت هر لحظه مرا کشته و زنده می کند . . .
