“هوالمحبوب”
راز این دلدادگی به پشتِ بام . . . شاید دلبری تو باشد آسمان :)
“هوالمحبوب”
دارن تو دلم رخت میشورن :(
پ.ن: لعنت به هر چی امتحانِ.
پ.ن: دعا کنید برای همه.
“هوالمحبوب”
افکار شیطانی آمد به سرم، پیغام دادم به مرجع جانم: من خسته ام روزه ام
تشنه ام، نمی تونم درس بخونم، جونِ شب بیداری ام ندارم. نميشه يه روز
روزه ام را بخورم این لعنتی پاس بشه بره!
جواب داده: نه جانم نميتونی، مگر اینکه در هفته چند روز تشریف ببری از شهر خارج بشی مرز را
بشکنی و روزه تو افطار کنی برگردی! بعدا روزه هاتو قضا کنی.
خواستم بنویسم برادرِ من! من بخوام چند کیلومتر برم روزه بخورم برگردم چهارساعت فقط باید
خستگی اون مسیر رفت و برگشتی که رفتم را در کنم!
خلاصه اینکه ضایع شدیم رفت!
“هوالمحبوب”
فقط يه دیوونه مثل من ميتونه نصف شب تو خواب و بیداری یاد تولدش بيافته انگار که کشف
بزرگی کرده باشه با ذوقُ خوشحالی و نیش باز پاشه بره به همه بگه تا تولدم فقط یک ماه مونده!
پ.ن: قول دادم تا اونموقع تاریخ را گم کنم :(
پ.ن: فقط امیدوارم یکی دلش تا اونموقع هوس سورپرايز کردن منو بکنه!
خدایا لطفا!
“هوالمحبوب”
ميگم یجوری ام دلم قیلی ویلی میره.
ميگه از امتحاناتِ
ميگم دوست دارم از خونه فرار کنم
ميگه از امتحاناتِ
ميگم وسایل تکراری شدن ديگه دوستشون ندارم
ميگه از امتحاناتِ
ميگم دلم مسافرت ميخواد
ميگه از امتحاناتِ
ميگم گشنمه
ميگه از امتحاناتِ
عجب بدبختی گیر افتادم! الان هر حرفی بزنم میگن از امتحاناتِ! فقط منتظرم این
سور قبيحه بره پی کارش ببینم کی جرات داره مقابل غر های من بگه از
امتحاناتِ :/
“هوالمحبوب”
داشت دعایم میکرد . . .
زیر لب ، ارام و پیوسته ، از تهِ دلش .
و من ؛
در آن لحظات لبخند خدا را احساس می کردم .
“هوالمحبوب”
اینکه بعد از شش سال بروی در مسجدی که همیشه در کودکی و نوجوانی و مقداری هم
در جوانی در آن سجده میکردی و نمازهای جماعتش را از دست نمیدادی چیزِ عجیبی
نیست !
اما عجیب این بود که دیگر مثل آن زمان مثل همان دوره نبود .
دو تا دختربچه کوچک کنارم سمتِ چپم نشسته بودند و نماز جماعت را با گروه سرود
اشتباه گرفته بودند !
تا یکی از آنها شروع میکرد بلند بلند خواندن آن دیگری فکر میکرد عقب افتاده و سریع
شروع میکرد بلند تر از اولی خواندن !
من هم که پیرِ زن ! همه اش قاطی میکردم .
از طرفی هم ادا و اصول این دو وروجک من را پرت کرده بود به دورانِ کودکی و نماز جماعت-
هایی که گاهی بزرگترهای مسجد بخاطر کوچک بودنمان در صف اجازه ایستادن نمیدادند.
نماز که تمام شد دیدم دوست هم وضعیتش بهتر از من نیست !
سمت راستش خانمی بود که از قضا نیت داشت تمام شجره نامه خاندانش را بیرون بکشد
از همسر خواهرش تااااا خانم برادرش و جشن ازدواج و . . . سوال پیچش کرد .
حتی اجازه نداد طفلک دعای بعد از نماز را بخواند .
گاهی واقعا این خانم هایی که هر فرصتی پیدا میکنند شروع به سین جیم کردن میکنند
خوشم می اید ! واقعا خوشم می آید اینها موجود جذاب و بیخیالی هستند .
از آنهایی که بزرگترین دغدغه اشان فقط فکر کردن به اینند که برای نهار قیمه بگذارند و یا
قورمه !
یا برای فلان مراسم فلان لباس را بپوشند و یا بروند لباس جدید و روی مد خریداری کنند .
آخ که چقدر دوست داشتم مثل همین آدم ها و خانم ها باشم . . . همان هایی که عاشق
اینطور زندگی کردن هستند و هیـــچ اعتراضی ندارند .
ولی من !
همیشه ناراضی از شرایطم هستم و از خودم توقعات زیادی دارم .
راستش سریع از مسجد بعد از نماز بیرون زدم .
سرم را پایین انداختم تا مجبور به سلام و علیک نشوم ! بد است خیلی بد است .
اما واقعا حوصله نداشتم بایستم و جواب بدهم که کجایم چرا نیستم چرا انقدر لاغر شده ام
هنوز هم همانجا مشغولم و . . .
فرار کردم و کفش هایم را از جا کفشی برداشتم امدم بپوشم .
یادِ آن کفش پوشیدن های بعد از مسجد و لذت و قندآب شدنِ مسیر برگشتو . . .
چقدر زود گذشت .
خیلی زود گذشت !
