“هوالمحجوب”
هر کسی گمشده ای دارد ،
و خدا گمشده ای داشت . . .
پ.ن : نمیدانم چرا اینروزها روحم مرا به سمتِ نوشته های دکتر شریعتی
می کشاند !!! این دو جمله برای چندمین بار است که ناخودآگاه در ذهنم خوانده شده . . .
“ اندکی صبر ، سحر نزدیک است . . .
“هوالمحبوب”
دِل دِلانه می روی به سمت و سویی که عقل نهیب می زند ، نرو !!!
وای بر من !
چه کرده ام که این چنین سرکش شده ای . . .
نه ،
دگر نیستی آن مَن ،مَنِ دیگر را رها کن و به خود بازگرد این رَه که می روی
انتهایش پیداست !
“هوالقادر”
خدایا تفاوت فرهنگ را نمی توانم درک کنم! نمی توانم این
همه فرق را هضم کنم. . . نمیتوانم دو طبقه متفاوت را کنار
هم بپذیرم!
ذهنم درگیر جهانی شده که تو ساخته ای!
“هوالمحبوب”
باید اقرار کنم که این وبلاگ با تمام وبلاگ های کوثربلاگ فرق دارد .
شاید خیلی های کوثربلاگی از اینجا و نوشته ها بدشان بیاید و نسخه تاسف برایم
بپیچند و یا اگر روزی همایشی بود دنبال قلم باشند و بخواهند ببینند نویسنده وبلاگ
از نون تا قلم که نوشته های بیخود و بی سود می نویسد کیست و چه شکلی است !
من از نوشته های کپی پیست بدم می آید ، تمام این کپی پیست ها را دوست دارم
بصورت کتاب بخوانم .
نمی توانم هم مدام با تقبل الله و التماس دعا وبلاگم را مزین کنم .
دوست هم ندارم تظاهر کنم . . . من همینم با تمام نوشته هایم . فارغ از تحصیلی که
میکنم یک انسانم .زندگی شخصی خودم را دارم . زاهد پارسا نیستم ولی در حد خودم
رعایت می کنم و تا آنجا که بدانم حواسم هست چه کار کنم که خدایی نکرده شان
زیر سوال نرود !
خیلی ها آمدند گفتن این نوشته ها در شان کوثربلاگی ها نیست .
بنظرم نوشته هایم اصلا طور خاصی نیست ! شاید اشتباه من این باشد که زیادی
صداقت به خرج میدهم و باید هر روز بیایم و یک ارشاد نامه برای تمام دنیا بنویسم و
در وبلاگ درج کنم و بگویم : عجلوا بالصراط المستقیم !
هرکس رویه ای دارد ! گاهی به این فکر میکنم درِ اینجا را تخته کنم انگار نه انگار که وبلاگی
بود . . .
“هوالمحجوب”
برایم عذاب آور است وقتی دخترخانم هایی را میبینم که نظافت صورتشان را انجام نمی دهند!
نمیدانم کِی می خواهند این فرهنگ اشتباه از سرِ خانم ها بیافتد که دختر تا ازدواج نکرده
حق ندارد دستی به صورت ببرد ! مرتب کردن چه اشکالی دارد واقعا!؟
یعنی چه !!!! دلم می سوزد وقتی دخترانی را میبینم با این ظاهر البته خیلی انگشت شمار
شده اند .با این حال هربار که میبینم با هر وضعیتی دلم کباب می شود !
هیچوقت یادم نمی رود دایی یکی از همکلاسی هایم به رحمت خدا رفته بود ، مقابل درب
خانه اشان منتظرش بودم که مادرش آمد مقابل درب وحشت کردم !
خودت را دراکولا کرده ای که چه !؟ بگویند عزاداری ؟!
و یا بعضی ها در محرم و صفر این کار را میکنند ! باور کنید امام حسین علیه اسلام هم راضی
نیست شما خودتان را به این ریخت و وضع بی اندازید !
حرمت باید نگهدارید ولی این یک مورد نظافت شخصی است خدایی اش ستم است .
خیلی دوست دارم از آقاهایشان بپرسم که از وضعیت اینچنین خانم هایشان راضی هستند یا
نه ! بنده های خدا باید دوماه را با یک زامبی زندگی کنند !
پدرم وقتی پدربزرگ به رحمت خدا رفت بعد از مراسم هفت خودش ماشین ریش تراش را
آورد و ریشهایش را تراشید و گفت اگر محاسن نگهدارد بقیه هم در معذوریت قرار میگیرند
درست نیست شاید کسی نمی خواهد و با رودربایستی مجبور شود .
به همه هم گفت مراسم جشن و عروسی دارند برگزار کنند .
از کجا به کجا رسیدم :/
این روزها دخترکی را میبینم که در سن نوجوانی است بگمانم دبیرستانی باشد این طفلک
صورتش را که میبینم دلم را انگار به سیخ زده باشند و کباب کنند .
هربار با دیدنش یک الهی بمیرم در دل نثارش میکنم .
یک دختری بود که چندباری باهم همسفر بودیم از قضا برای آخرین بار که همسفر شدیم
از قبل فهمیدم که باهم هم کوپه ای هستیم اسباب لازمه را درکیفم گذاشتم .
هرچقدر با سید اصرار کردیم که بگذار صورتت را مرتب کنیم اجازه نداد که نداد .
گفت مادرم مرا میکشد !
گفتیم: بابا نهایتا یک دعوایت میکند و تمام می شود و بعدش عادی .
گفت الا بلا نه . گفتم بگذار من انجام بدهم مادرت با من .
آخر دخترعمویش که کنارش بود گفت : ماریا ولش کن من مادرش را میشناسم !
نمیدانم بعضی از مادرها واقعا چه جواب دخترها را میخواهند بدهند .
حالا کنایه هایی که در کوچه و خیابان به ظاهرشان زده می شود ر ا نمی گویم . . .
کاش کاش این تفکرات را بریزیم دور . . .
“هوالمحبوب”
به سان خواب می ماند
خیالِ تو ؛
” قریب اما غریب . . .
“هوالمحبوب”
دوست دارم چشم هایم را ببندم و خودم را در انتهای خیابان دوست داشتنیَم
قدم زنان با لبخندی که روی صورتم دارم تصور کنم!
خوب می توانم تمام لذت و ارامشی را که در آن لحظه روی صورتِ تصوراتم نقش بسته
حس کنم!
پ.ن: روزی تمامِ این متعلقاتم را در قبرستان قلبم خاک میکنم . . .
رویایی که هیچوقت قرار نیست بدست بیاید ، عذاب آور است چه برسد بر تصورش!!!
