“هوالخالق”   چندماهی می شود که چشم هایم او را می پایند. هربار که جسمم به پنجره می رسد بی اختیار پرده را کنار می زنم و زُل می زنم به سرخی که از تابش خورشید به برق زدن افتاده! انتظار دارم حد کمالِ این سرخی بی بدیل را قدم به قدم با او طی کنم.… بیشتر »