“هوالمحبوب”   نیم ساعتی میشد که پیاده خیابان ها را گز میکردم . به خودم که آمدم ، دیدم با دیدنِ هر دوچرخه سوار ؛ دلم به حرف می آید و با شوق میگوید: - وای دوچرخه ! خوش به حالت . . .   به گمانم باید پیشنهادِ خانم سرهنگ را بپذیرم ، این دل به… بیشتر »