“هوالمحبوب”   مثل کسایی که تو اتاق اعتراف نشستن، با چهره معصوم نوجوانی زل زده بود به گل های قالی.. شرم یا خجالت نمی دانم. شاید هم می ترسید از نگاهش بخوانم. شمرده شمرده حرف می زد. غر می زد. دلتنگ بود. تازه راه ش را انتخاب کرده بودُ سدی که… بیشتر »