“هوالمحجوب”
با امیده که آدم زنده س…میگن چیزی که امید نداری، نسبت به چیزی که بهش امیدواری
بیشتر لایق امید داشتنه. یعنی احتمال رخ دادن اون بیشتره…
مثلا حضرت موسی علیه اسلام به ذهنش خطور نمی کرد اونجا پیامبر بشه، ولی رفت
و در حالتی برگشت که پیامبر شده بود.
+ اینی که گفتم از خودم نیست، حدیث بود که به ذهنم رسید.
++ امروز امید داشتم دوست بگه “میشه"، اما “نشد"… هرچی خدا بخواد…
در نومیدی بسی امید است
پایان شب سیه سپید است