“هوالمحبوب”

بله اصلا من خودخواهم !

اگر محیطی ازارم بدهد ، به هیچ وجه حاضر به حضورِ در آنجا نیستم !-استثنا وجود دارد-

به راحتی دعوت دیگران را رد می کنم . اگر حوصله ی کسی را نداشته باشم خیلی ریلکس

از او میگذرم -بااحترام-

اگر کسی بیخود و بی جهت بدون اطلاع من برای من برنامه بچیند سریع برنامه اش را بهم

میریزم .

با تصمیم گیری های لحظه ای موافق نیستم ، اگر کسی نیم ساعت قبلِ انجام تصمیم

به من بگوید که بیا فلان کار را انجام بده ، قطعا رد می کنم .

حالا اگر رفتن به بیرون باشد ولو تفریح - باغ- قطعا قطعا رد خواهم کرد . حتی اگر

کار خاصی هم نداشته باشم . برایم هم اصلا مهم نیست آن شخص چه کسی باشد .

برای راحتی خودم ارزش قائلم همین .

ولی خیلی ها این اخلاق را خودخواهی میدانند . برفرض که خودخواهم .

اصلا همینی است که هست !

پ.ن: این هم یکی از اخلاق های خجسته ی من ! همه که سرشار از اخلاق گل و بلبل

نیستن ! هستن ؟!