“هوالقادر”
کاش می شد همانقدر که خوب حرف می زنیم، خوب هم عمل می کردیم…
پ.ن: شده ام زنبوری بدونِ عسل!
موضوع: "گشتم ، بود ، بگرد"
“هوالمحبوب”
معصومیت از نظر من یعنی کمال، یعنی تمام بودن… حیف نیست پرونده ی این کمال این
کامل بودن با یک مرگ طبیعی -که همه ی آدم های عادی روزگار به این شکل می روند- بسته
شود؟! اصلا هرچقدر هم حساب بکنم نمی توانم تصور کنم شهادت نصیبِ این عصمت نشود.
پ.ن: رحلت پیامبرصلی الله علیهشهادت امام حسن مجتبی علیه اسلام را تسلیت می گم… :(
پ.ن2: برای هم دعا کنیم…
“هوالمحجوب”
چه جمله ی تلخی است ” تاریخ تکرار می شود".
برای سخنرانی باید مطالعاتم را بیش تر می کردم. یکی از کتاب هایی که خواندم کتابِ
“من و کتاب” بود.
کتابی که در آن سخنان ولی فقیه امان را جمع آوری کرده است. وقتی داشتم مطالعه می کردم
به تاریخ ها و زمانِ ان سخنان دقت می کردم. برایم جالب بود! اینکه یک شخص آنقدر اینده
نگر هست که در فلان سال این نکات را گوش زد کرده تا به حالا. ولی متاسفانه به هیچکدام
از آن طوری که باید توجه نشده است. می دانید مثل چه می ماند؟! مثل این می ماند که بزرگی
را کنارت داشته باشی هر آن تو را نصیحت کند و گوشزد کند که فلانی این کار را بکن اگر نکنی…
بعد تو مثل کپک سرت را در برف کنی و بعد از اینکه دچار خسارت شدی یادت بیاید: عه! فلانی
عجب دانایی بود.
اصلا یک کمی دورتر برویم. برسیم به زمان ائمه. معصومین بودند در کنار آدم ها ولی کسانی که
از وجودشان استفاده می کردن چه؟! تعداد زیادی بودن؟!
نمی خواهم قیاس مع الفارق بکنم. مقام معظم رهبری معصوم نیستند. ولی اینکه عالم هستند
را نمی شود انکار کرد. حداقل ما که جزئی از جامعه کشورمان را تشکیل می دهیم در حد توانمان
همت کنیم. همه چیز که قرار نیست از دولت به مردم برسد. همانقدر که دولت حق مردم وظیفه
دارد ما-مردم- هم در حق دولت وظیفه داریم. ایثار در وجودمان مرده.
منتظریم که همه چیز آماده مقابلمان قرار بگیرد. ما در حد توانمان به توصیه ها عمل کنیم
ان شاء الله خدا هم کمک می کند و به آن اندک کاری که می کنیم برکت می دهد.
پ.ن: خدا کند که این تکرار برای ما - در کارنامه عمرمان- قید نشود.
پ.ن2: سایه اش کم نشود… ان شاء الله .ان شاء الله. ان شاء الله
“هوالمحبوب”
میخکوب شده ام! میخکوب بر نوشته هایی که محتوای اش تا خودِ استخوانم رسوخ کرده!
هر چند دقیقه بخاطرِ احساسی که نمی دانم از کجا پیدایَش شده چشم هایم پر می شوند…
برحسبِ عادت دست مقابل دهان می گذارم و آرام چند قطره بیرون می ریزم تا خالی شوم
از احساسی که با هر خط از این کتاب در من زنده و زنده تر می شود.
گاهی حتی کتاب هم روزی می شود. روزی که بدونِ غرض ریخته می شود در ذهن و فکرت!
اصلا من کتاب را رزقِ فکر می دانم. فکری که باید زنده بماند باید فعال بماند. و چه بهتر از
کتاب!؟ در هر خط تو را مجبور به تلاطم می کند، تلاطم فکری…
شُکر که این چند ساعت با تو وقتم گذشت!
پ.ن: در وقتی مناسب در مورد کتابی که در حالِ خواندن اش هستم اینجا صحبت می کنم.
“هوالمحبوب”
وقتی به ده سال پیشِ فیلم و سریال ها نگاه می کنم می بینم توشون خیلی
راحت در مورد ولایت فقیه و امام خمینی رحمة الله علیه صحبت میشه.
یعنی در واقع اصلا نميشه تو فیلم هاشون از این رکن گفته نشه.
ولی دقیقا هرچي از این ده سال گذشته میایم جلوتر نه حرفی از
ولایت فقیه مياد وسط و نه اصلا حرفی از دین… انقدر در گفتن
این دو مورد تو سینما و تلوزیون محافظه گرانه پیش میرن که حتی
پرچم دارای این عرصه هم از تبریک گفتن اعیاد مذهبی اکراه دارن!
وقتی سریال ما مياد تو بدبختی و بيچارگي شخص اول فیلم یادی
از نماز و مناجات با خدا میکنه انگار داره ميگه فلانی ببین دین و
مذهب و اعتقاد فقط برای زمان غم و غصه هاس… اصلا اينا فقط
بلدن تو رو عزادار نگهدارن! غافل از اینکه یکبار نشد دین واقعی را
از طریق این راه که یک رسانه ی کاملا کارآمد هستش به بقیه نشون بدن.
نهایت این کارهای نادرست که معلوم نیست کدوم آدم کثیفی پشتشه
میشه چند مشت آدمی که کل هنرشون بازی کردن جلو دوربینِ
و هدایت مردم تو عرصه سیاسی!
“هوالمحبوب”
یک طوری دارید پیش ميريد که تا چند سال آینده همه ی مایعنی
نسل جوان یک سکولاریسم به تمام معنا بار میایم…
“هوالمحبوب”
با بعضی ها که وارد یک بحث می شی سریع شروع می کنن به تیر انداختن
تیر انداختن برای جذب کردن! چطوری ؟!
مثلا انتهای بحث می گن: شما چقدر خانمی! شما دختر گلی هستی! چقدر شما
خوبی. یا مثلا اگر چهره تون را دیده باشن میگن: شما چه خانم زیبایی هستی!
دیگه نهایتا اگر مثلا باحیا باشن می گن: شما خانم باکمالاتی هستی!
فرقی هم نداره شما با یک رفتار رسمی باهاشون صحبت کنی یا نه! به صورت
عادی و خودمانی. در هر صورت یه تیری توهوا می زنن. کلا سیستمشون همینه!
حالا فقط کافیه شما شل بگیری! یا مثلا چه میدونم نسبت به این محبتِ باغرض
عکس العمل خوب نشان بدی. دیگه کار تمام!!!! انقدررر تعریف می کنن که راهِ
دوباره ای برای صبحت بعدی باز کنن.
تقصیری هم ندارن ها از بس خانم های عزیز بهای خودشون را پایین آوردن همه
فکر می کنن با همون روش هایی که گفتم می تونن راااحت دل یک خانم را نرم
کنن و….
تو این موارد تنها چیزی که به ذهن من می رسه، یعنی وقتی این حرف را می شنوم
اگر تو گوشی همراه باشه خندم میگیره! واقعا می خندم و با خودم فکر می کنم طرف
مقابل چقدر احمقِ که فکر می کنه من با شنیدن این جملات سست میشم و یا چه
میدونم سر از پا نمی شناسم. اگر هم رودر رو باشه که چهره مبارک من تو هم میره
و با یک مچکرم ختم قائله می کنم. خلاصه اینکه نکن برادر من! نکن…
توضیح نوشت: منظور از تقصیر ندارن! مدل کارشون نیست اتفاقا خیلی هم کارشون
زشت و کثیفِ ! منظور از تقصیر ندارن نفهمیدنِ بهای خانم هاست.
پ.ن1: حد و حدود محرم نامحرمی را رعایت کنیم تا آسیب نبینیم…
پ.ن2: حذف شد
