“هوالمحبوب" 

خسته شدم از حرفهای تکراری که زخم های کهنه را باز 

می کنند.  خسته شدم. 

پ.ن1: خیلی دوست دارم وقتی مُردم به روحم اجازه داده 

بشه تا ببینم همه اونايي که با زخم زبان دلم را شکستند 

اون لحظه یاد اون حرفهای زده شده و قلب شکستن من

می افتن؟!  

پ.ن2: دوستدارم نباشم. . . 

بعدا نوشت : چقدر پی نوشت یک شبیه حرفهای نوجوان ها شد :/