“هوالمحبوب”

همه ی ما یک مشت آدم هستیم که له له یک زمان خالی می زدیم تا توی خونه به

کارهای عقب افتاده برسیم. همیشه غر نداشتن وقت و نرسیدن به کارهای شخصی

داشتیم. اما حالا! حالا که تعطیلات عید مقارن شده با حضور یک ویروس سمج و

لج درآر، نه تنها فریاد حوصلم سر رفت می زنیم بلکه حتی نمیریم سراغ همون کارهایی

که به اصطلاح، روی طاقچه دارن خاک می خورن. این یعنی یه جای کار داره لنگ

میزنه.

احساس می کنم بنده ی کار شدیم. بنده ی کارهایی بازدهیشون صرفا برای جسممونه

نه روحمون. روحی که بیشتر نیاز به رسیدگی داره. سلامتی جسم در گرو همون روحه!

+ خلاصه اینکه برا روحتون بیشتر وقت بذارید.