“هوالمحبوب”

خیلی ها ساعت پنج عصر را کوباندند و گفتند مزخرف و پوچ بود… من اما دیروز وقتی

می دیدم ش کلی خندیدم و به علاوه نکات ریز و جالبی از فیلم می گرفتم. اصلا هم بد

نبود. دقیقا، دقیقا روزانه های خودمان بود که در یکجا جمع شده بود. در واقع انعکاس

حقیقتی بود که در قالب طنز جمع شده بود.

بعد از جشنواره و تمام شدن، گرفتن تندیس ها… خیلی ها، خیلی هایی که اصلا از این

حرفه سررشته ای ندارند شروع کردند به نقد و بررسی. هرچند من اگر گاهی از فیلمی

صحبت کرده باشم صرفا از برداشت و نگاه خودم حرف زده ام.

اما اینکه مثلا فلانی در صفحات شخصی خودش چنان محکم و استوار می فرماید فلانی

و یا فلان فیلم ارزش گرفتن فلان تندیس را نداشتند هم برایم خنده دار است و هم عجیب!

حالا اگر در مقابل همین شخص حرفی زده شود و یا نظری گفته شود. اولین پاسخی که

خواهد داشت، این است که جناب عالی اصلا تخصصی در این مطلب ندارید لطفا سکوت

کنید. - همان صاحب نظر نبودن خودمان!-

به نظرم در این زمانه آدم ها به دو دسته تقسیم شده اند:

- عده ای که ادعا می کنند روشن فکرهستند ولی نیستند.

- عده ای که ادعا نمی کنند روشن فکر هستند، ولی هستند.