“هوالمحبوب”
بُت های شرک را شکست و آتش را به جان خرید .
همسر و فرزندش را به خواسته خدا در بیابان های گرم وسوزان حجاز رها کرد .
به فرمانِ خدا پسرش را به قربانگاه برد .
کعبه ؛ با آن عظمت را با دستان خود ساخت .
بیخود نبود که لقبِ “خلیل الله” گرفت. . .
پ.ن: یک دقیقه و یا حتی یک ثانیه درک کردن این نوع بندگی برای یک عمرمان
کافیست . . .
درست می فرمایید…