“هوالعالم”

اینکه ما قرار نیست در ذهن دیگران بهترین و کاملترین باشیم حقیقتیه که خیلی وقت ها

با طرد شدن از سمت کسانی که برای ما مهم بودن فراموش می کنیم و در آخر هم خودمون

سرزنش می کنیم که چرا لیست خصوصیاتمون در جدول ترازهای فرد مقابل نبود و این کم

بودن ما باعث از دست دادن آن فرد شد.

راستش این تنها یک روی سکه ست. در واقع باید بگویم نوع بهترین این طرد شدن همین

است. اینکه مثلا فلان شخصیت این مجموعه ی خلقیات من را که جز طبیعی ترین هاست

دوست نداشته. ولی روی سکه دیگر وقتی است که من بخاطر چند خصوصیت بد طرد

می شوم. اینکه با چهارچوب فرد همخوانی نداشته باشم را بیشتر از اینکه بخاطر خصوصیت

بد طرد بشم می پسندم.

و اونجایی که یک آدم به این نتیجه می رسد که نبودن تو بهتر از بودن تو است نگران

کننده س. ما آدم ها یک پَک انسانیت داریم و یک پک خصوصی و شخصی که جزئی از اون

پک انسانی به شمار میره. حالا اینکه من در پک انسانیتم گند بزنم جوری که حضورم همراه

با ضرر و زیان است و در واقع نبودنم بهتر از بودن است… اممم باید بگویم در این لحظات

باید شمرده تر و سنجیده تر به تمامیت خودمون نگاه کنیم و متاسف بشیم از این بابت که

چه کار کردیم که افراد در مورد ما به این نتیجه رسیدن..