“هوالمحبوب”

بخاطر لاکِ روی ناخن هایم مجبور شدم دستکش بپوشم دوست ندارم در سرما

دستانم را بپوشانم ، بیشتر دوست دارم از سرما یخ بزنند !!!

هوا تاریک شده بود تازه داشت قدم زدن در شب برایم شیرین میشد که اقایی

محکم تنه زد و رد شد . ابروهایم گره خورد نگاهش کردم کنارش خانمی  همراهی

میکرد . قطعا کور نبود ! تنها چیزی که در خرید آزارم میدهد همین رفتار است

و یا زُل زدن در چهره ام . بعضی ها عجیب زُل میزنند گاهی بعد از رسیدن به خانه

سریع مقابل اینه میروم ببینم صورتم طوری شده که اینطور زُل می زدند .

اینبار هم چندنفر با نگاهشان اعصابم را خورد کردند .

ژاکتی دیدم که هم قیمتش مناسب بود هم مدلش دلچسب بود خواستم بخرم

منصرف شدم ، احساس کردم زیادی ولخرج شده ام و بی جهت پول خرج میکنم

پا روی احساسم گذاشتم و نخریدم . خواهر برای پسرش فردا مراسم گرفته

قطعا قاتل نوجوانی هم حضور دارد اصلا دوست ندارم بروم بهانه باید جور کنم

امیدوارم بقیه هم بپذیرند و پاپیچ رفتنم نشوند .

اقوام آنها شدیدا گندِ دماغ هستند اصلا ادب و نزاکت ندارند ولی مدعی این هستند

که خیلی با فرهنگند ! با این افراد اصلا نمی توانم بسازم.

نه دوستشان دارم نه حس خوبی از حضورشان.

خیلی دلم گرفته بیش از اندازه .

دلم کمی راحتی و ارامش میخواهد شاید هم بخاطر این احوالم باشد .

دیروز که به دخترخاله میگفتم دوست دارم بروم جایی که هیچ کس نباشد

ابروانش را جمع و لب و لوچه اش را آویزان کرد و گفت : مثلا کجا !

لال شدم با جوابش ، کاش دوست دوره پیش کنارم بود قطعا او شروع میکرد با من

خیال بافی کردن و حتما قدم به قدم با من حرف میزد و هرجفتمان تصور میکردیم

که در همان جایی هستیم که دلمان میخواهد .

بعد از جمله ای که بارم کرد گفت : نگران نباش چند روز دیگه به حال اولت بر میگردی !!!

فقط گفتم شاید .