“هوالمحبوب”

اگه قرار باشه اون دنیا اعضاء و جوارح من شهادت بدن. این دو تا پا چنان پته ی منو میریزن

رو آب که ثانیه نکشیده مستقیم منو می برن تا چوب تو آستینم کنن!!!

از بس که بدبخت ها رو زخم و زیلی می کنم. الان هم طفلی ها باز سرِ بی فکری من زخم شدن

جوری که وقتی راه می رم پوست و گوشتم درد می کنه میزنه به استخون و…

+ هی میگم آدم شو کفش فقط چرم بخر، هی آدم نمیشه که. فکر می کنه می تونه بپوشه!

++ باز کج و کوله بودی می گفتم آره! آخه لعنتی مشکلت چیه انقدر به فنا میری؟!