“هوالمحبوب”
میم! میم نازنینم. هروقت که فرو ریختم دستم را گرفتی. مثل حالا که دقایقی از
سر خوردن اشک های رو گونه م نگذشته،یک دسته گلِ بزرگِ رز سرخ هلندی را
بی هوا مقابلم گرفتی… تا با دیدن ت تا با استشمام عطر مست کننده ی این
گل ها ، شاید برای هزارمین بار در دلم بگویم فرشته ها قرار نیست همیشه همراه
دو بال باشند. تو با همین دو پا دو دستت یک فرشته ی تمام عیاری .
موهبت خدایی به من. همین/.
+ کاش می شد جبران کنم. کاش
+ بین گریه لبخند زدید؟! من بین اشک ریختن و فین فین کردنها وقتی این
گل های زیبا را دیدم. لبخند زدم و ذوق کنان واااااای گفتم! :)
