“هوالمحبوب”
عزیزِ همیشگیِ روزهای نافرجام و خوش!
تسکین دهنده ی رنج های به ظاهر ناتمام.
ازت ممنونم.
+ الحمدلله علی کل حال.
موضوع: "عاشقانه هایم برای تو"
“هوالمحبوب”
نمی دونم چرا هیچوقت نشد و نتونستیم قدر هرچیز را زمانش بفهمیم!
همیشه دیر کردیم
دیر رسیدیم
دیر فهمیدیم
چیزی به تموم شدن این ماه نرسیده و ما دست هامون خالیه.. توی بهتِ گذر زمانیم
توی ناراحتی ناتوانی جبران و کمبود وقت.
خدایا ما هر چی که شد. هرکاری که کردیم خودت زیاد ببینش خودت زیادش کن.
“هوالمحجوب”
خدایا اردیبهشت رو با حضور خودت توی قلبم بهشتی کن.
“هوالحبیب”
خدایا حَوِل حال را توی این ماه برای من رقم بزن.
من از این رکود روح بی اندازه خسته م.
+ هرجا که کم میارم بهش گوشزد می کنم که توی این موضوع بهش تکیه کردم و همه ی
امید و توکلم به خودشه. نمی دونم تا کی می تونم مقاومت کنم. نمی دونم کی پیروز میشه
فقط میدونم مرگ یکبار و شیون هم یکبار.
ارسال شده در 7 اسفند 1399 توسط . . . ماریا . . . در قلم نوشت, روزمرگی, عاشقانه هایم برای تو, نگاره ای از عکس ها
“هوالمحجوب”
من تنها یک شب صدایت کردم و تو؛ چندین شب است که مرا یاد می کنی…
+ کاش معرفت را از تو بلد می شدیم عزیزِ دلم!
ارسال شده در 7 اسفند 1399 توسط . . . ماریا . . . در قلم نوشت, روزمرگی, حضور من تا ظهور تو, عاشقانه هایم برای تو
“هوالحبیب”
خدایا! مارا بخاطر همه ی آن گناهانی که از کرده شان بی خبریم، ببخش!
“هوالمحبوب”
گوشهای همیشه شنوایت را کمی به من بسپار، این روزها حرف برای گفتن زیاد دارم…
