“هوالمحبوب”
پیام فرستاده که دلش برایم تنگ شده ! در آخر هم فرمود برایش خیلی عزیزم !
این ابراز علاقه های یکدفعه ای همیشه میترسانتم . . .
درست مثل دیروز که داشتم شاخ در میاوردم از این محبتِ نا به هنگام . . .
موضوع: "عجیبتر از عجیب"
“هوالمحبوب”
دبستانی که بودم ، دلم میخواست در آینده معلم بشم . فقط و فقط بخاطر اینکه
روز معلم برسه و هدیه بار بزنم ببرم خونه ! :)))
تا اونجا که یادمه تنها روزی که ما شدیدا علاقه مند به تشکر از زحمات معلم میکردیم همان
روز معلم بود و هدیه هایی که هر کس به اندازه وسعش میداد که البته کلاس ما
زیادی فعال بود و برای معلم ها همیشه طلا میخرید!!!!
همین چند وقت پیش شنیدم یکی میگفت مربی پیش دبستانی بچه اش تولدش را
هم توی کلاس میگیره و از یک هفته قبل اطلاع میده که بچه ها هدیه ببرند !
هدیه هم نبردی مثل اینکه بچه ها را خیلی تحویل نمیگیرن یام از خوردن کیک محروم
میشن ! خیلی مسخره شده واقعا ! یعنی آموزش و پرورش خیلی خوشگل داره خرابکاری
میکنه حالا به هر نحوی با آموزشش و معلم هایی که میارن .
بعد توقع دارند یه جامعه ی پر از اخلاق در اینده داشته باشن .
******
یکی از دوستانم استاد دانشگاه است ، همیشه خدا بعد کلاس هایش یک جعبه کادو
اینور و آنور میکند .
هر وقت هم بپرسم که فرزانه این چیه دستت میگه فلان دانشجو برام هدیه آورده .
حالا چی میارن ؟؟؟؟؟
ادکلن های مارک ! پَک کامل آرایش یک مارک معروف و . . .
من اگر استاد بشم با این اخلاق گل و بلبلی که من دارم مخصوصا با اقایون گمان نکنم از این حرکات
نصیبم بشه !
اتفاقا فکر کنم از آن دسته استادهای فحش خور ملس می شوم !!!!!
“هوالمحبوب”
دهه 80 برای ما دهه ای پر از مرگ و میر بود .
عزرائیل جان در طایفه مادری ما افتاده بودند و دانه دانه شاخه های ترگل و ورگل
را می چیدند!
اول از همه پدر خانم برادرم فوت شدند ، بعد عموی ایشان-خانم برادرم- و پسرعمو
و پسرخاله مادرم بعدترش پدر بزرگم البته پدرِ پدرم.
بعدتر از آن خاله و زن عموی مادر فوت شدند بعدش هم عمویشان.
بعدترش شوهرخاله جان فوت شدند .
چند نفر هم از اقوام دور تلفات داشتیم .
خلاصه اینکه انقدر شب و نصف شب و بی وقت تلفن به صدا در می آمد که شرطی شده
بودیم.
مثلا هرکس زنگ میزد تا میگفتند فلانی بود من میپرسیدم : مُرد ؟؟؟؟
رسم تُرکهای تبریز هم که کاملا واضح است . اگر سال نویی در پیش باشد حق استفاده
از شیرینی جات و تنقلات و آجیل نخواهید داشت .
ما هم از ترس اقوام و گلایه کردن هایشان تا شش سال نمی فهمیدیم سال نو چیست !
هیچوقت هم نفهمیدم مثلا پسرعموی مادر فوت شد به ما چه ربطی دارد !!!!!!!!!
والله بخدا بزرگ خاندان پدریمان-پدربزرگم- فوت شدند پدر به روز هفتم رسید ریش هایش
را اصلاح کرد و به همه اعلام کرد که هر عروسی و مجلسی چیزی دارند برپا کنند .
هیچکس حق ندارد لباس مشکی و ریش نگهدارد .
آنوقت با این اوصاف چه ستمی بود بر ما که این حرکات سفیهانه را انجام بدهیم .
بعد از آن سالها هر وقت تلفن بی وقت زنگ بخورد تمام تنم به لرزه در می اید که باز کسی
فوت شده !!!!
پ.ن: از آن دسته انسان های مزخرفی هستم که با کسی تنها در حد یک سلام و علیک
برخورد داشته باشم فردایش بگویند که فوت شده ، در خفاء مینشینم و اشک میریزم :/
“هوالمحبوب”
توی ماشین نشسته بودم. اقایی که کنار کمک
راننده نشسته بود شروع کرد به درد و دل کردن
: - زنم پدرم را در اورده یک ماه خواب و خوراک ندارم.
راننده:
- برای چی؟!
چی شده مگه؟
- دندونش درد میکنه همه اش ناله میکنه شبا کنار من همه اش
زار میزنه نمیذاره بخوابيم.
- خب ببر دکتر
- مشکل اینجاست دکتر نمیره. میترسه
- بابا بزن تو سرش بزور ببر، فردا دندونش از بین میره عفونت
میکنه میزنه به لثه هاش لثه هاش عفونت میکنه درد میزنه به
فک. اونوقت دیگه از اون آدم در نمیاد!!!!
“هوالمحبوب”
خنده ام گرفته بود ، او حرف میزد و من چهره اش را با آن سر وصدا هایی که به پا کرده
بود مجسم میکردم .
آخر نتوانستم خودم را کنترل کنم .
پرسیدم شما آن وُیس - فارسی را پاس بداریم صدا - را اشتباهی به گروه فرستاده بودید ؟!
خندید و گفت : وای اره ، خدا بگم امین - پسر کوچکش- را چه کار نکنه من عصبانی بودم
داشتم داد و بیداد میکردم نگو امین دستش رو ضبطه فرستاده گروه .
حدسم درست بود صدای او بود .
خندیدم و گفتم : چقدر هم عصبانی بودید !
گفت : بابا نمی خوابیدند - دوتا پسردوقلو- منم سر همسرم داد میزدم که تو برو بخواب
اینها هم بروند .
از تعجب داشتم شاخ در میاوردم .
- خب به همسرتون چه ربطی داره !!!؟؟؟
- آخه پسرهام همه اش به اون نگاه میکردن منم قصد داشتم همسرم از من بترسه بره
بخوابه پسرهام بفهمن و از من حساب ببرند !!!!!!!!!!!!!!
نگاهش کردم و گفتم : عجب!
چقدر کار زشتی ! فوقِ زشت ! شخصیت یک پدر را برای بچه هایش خرد بکنی که چه
از تو حساب ببرند !!!؟؟؟
من جای آن مرد بودم اصلا و ابدا این زن را با این سیاست هایش تحمل نمیکردم.
بعضی وقتها به خانم هایی که اطرافم هستند خیره میشوم و با خودم میگویم من اگر
جای مردشان بودم یک صدم ثانیه هم تحملشان نمیکردم !
نه یک رسیدگی به خود نه لباس مرتب و تمیز . نه اخلاق خوب و رفتار خوب .
بعضا حتی دندان هایشان راهم مسواک نمیزنند - واقعا چندش آور است -
خدا در و تخته را خوب جور میکند . ولی لله ان بعضی ها قابل تحمل نیستند !!!
بعضی ها اصلا سیستم اشان همین است. در ماه بزور ارایشگاه می روند . . .
خب اینها نظافت شخصی خود آدم است برای یک خانم واقعا وحشتناک است .
وااااقعا .
“هوالخالق”
همه ابراز همدردی و ناراحتی میکنند تسلیت میگویند.
طرف بعد از خدابيامرزی گفتن با ناراحتی می گوید: عيدشان خراب شد!
انگار که شلغم یخچالشان پژمرده شده اینطور می گوید!!!!
پدر طرف فوت شده حرف خراب شدن عید آن شخص را می زند!
یعنی تا کجا این عید برای خانم ها مهم است!
خودم در این موضوع پرچم ناقص العقلی زنها را بالا می برم!
“هوالمحجوب”
ترسم آن است روزی برسد که
حسرت بودن در این روزها را داشته باشم !
