“هوالمحبوب”

حدس می زنم حالا که صدایش را اینطور لطیف و مظلوم کرده چهره اش چه شکلی شده باشد.

از تصور آن تمام تنم مور مور شد. اولینبار است که اینطور به یک شخص آلرژی می گیرم. از

صدایش گرفته و یا حتی قدم هایش…

دارد خودش را برای همسرش لوس می کند. با ناز میگوید:((قلبم درد می کرد در اورژانس منتظر

نوبت نشسته بودم)) مدام هم این قلب درد را تکرار می کرد. از این مدل لوس و مظلوم حرف

زدنش کم کم داشت دل و روده ام بهم می خورد که در را بستم و خارج شدم.

شب وقتی درِ راهرو باز کردم و بوی قلیانش به مشامم خورد.زیرِ لب گفتم: قلبم درد می کرد!!!

این را چنان با نفرت گفتم و تمام نفرتم را روی پله ها خالی کردم و بالا رفتم.

عقل هم چیزِ خوبی ست…