“هوالمحجوب”
محرم امسال خیلی غریبانه بود.
عذاب وجدان حضور در مراسم و احتمال ابتلا، سخت شدن کار کادر درمان کاری کرد که
ترجیح بدم خونه باشم. با روبیکا توی مراسمات شرکت می کردم ولی حضور در مراسم
کجا و پشت قاب نشستن کجا.
+ یادمه چند سال پیش معتقد بودم حضور تو مراسم عزاداری خیلی مهم نیست و توی
خونه هم میشه. مطالعه می کردم و یکی دو ساعت هم اختصاص می دادم به روضه
ولی الان معتقدم باید باشم. حتی اگه قراره مثل مجسمه یه گوشه بشینم …حتما باید
حضور داشته باشم توی مراسم.
