“هوالمحبوب”

قدیم تر ها ، بچه که بودیم با کاغذ های رنگی فرفره درست می کردیم 

بعد  با جوزِپِه مسابقه میذاشتیم میرفتیم سرِ سالنِ خونه یا 1.2.3می دویدیم

هرکس فرفره اش خوب می چرخید یعنی بلههههههه :)) کارش درست تره

( توضیح تصویر : این فرفره در مقابل فرفره های دست ساز ما خیلییی شیک تر و تمیز تره D:)

ولی حالا دیگه بچه ها نیازی ندارن به اینکه ده ساعت با کاغذ ور برن و ته اش پاکن بزنن

به نوک پونز که یوقت نزنه تیزی پونز از پشت فرفره دستشون را زخم کنه !!! در نتیجه میشه این:

با دیدن فرفره سُلاله اصلا سرِ ذوق نیامدم هیچ جذابیتی هم برام نداشت صرفا مثل یک

اسباب بازی کوچک بدرد نخور بود که یک بار تو دستش بود و دیگه نبود .

ولی عوضش وقتی من فرفره های زمان خودمون را میبینم یاد اونموقع هایی می افتم

که تو مغازه ها روی یک جعبه پلاستیکی به تعداد زیاد فرفره میذاشتن و ما با چه ذوقی

گردش اون فرفره های رنگارنگ را دنبال می کردیم . . .