“هوالمحبوب”

ایستاده روی یک بلندی ، نسیم خنک می وزید و صورتم را نوازش میداد .

زُل زده بودم به گروه پرنده هایی که در آسمان نمایشِ آزادی میدادند و

بال و پرشان را به رُخ میکشیدند .

لذت در تمام وجودم رسوخ کرده بود و ذوق در قلبم به تپش افتاده بود .

و آرامشم ، دو چندان . . .

در همین ثانیه ها دیدم که گروه پرندگان به سمتِ من پرواز میکنند

کمی به پایین مایل شدند و ناگهان  شتاب گرفتند ،آمدند بالا به طرف من و تا به من

رسیدند من را مانعی دیدند و با سرعت از اطرافم گذشتند .

سمتِ چپم و راست و بالا . . .

بادی که از سرعت بال زدنشان ایجاد میشد به بدنم خوردو من در آن لحظه

با لذت فقط خندیدم ! شاید کسی تا بحال در وسطِ گروهی از پرندگانی که پرواز میکنند

نایستاده باشد . در آن لحظه همه چیز برایم اسلوموشن شد و ثانیه به سختی گذشت .

مثل تمامِ زمان هایی که هیجان زده میشوم قهقه میزدم .

این زیباترین تجربه وجودم در کنار پرندگان بود . . .

پرندگان دوستداشتنی :)

پ.ن: وقتی این تجربه را با لذت برای بقیه تعریف میکنم ، همه با حالتی خاص

میگویند آره بخند، اگر میخوردند به تو چش و چالت را در می آوردند چه میشد !

چقدر نگاه ها فرق دارد !!!