“هوالمحبوب”

فکرش را بکن ؛

 ساعت کلاس منطق باشد و روی میزت

- مقابل استادمنطقت که درس را با الفاظ خاص منطق توضیح میدهد -

نشسته باشی و کرور کرور موج منطق را در مغزت بگنجانی و بعد ؛

بدون آنکه بدانی چه می کنی دفتر جزوه ات را باز کنی بنویسی :

” - تنها در پاییز است که آسمان بدون هیچ ترس و واهمه ای بغض می کند و می گریَد

پاییز برایم تداعی تو را دارد. . . !!!”

بعد چشم باز کنی و به خود بیایی ! نغمه عشق و احساس سر داده ای . . .

عجب! در میان قاضی و ملق بازی ، همین چند دقیقه پیش منطق را با دو دست

در مغزت حول میدادی  تا وارد شود و حالا احساس مقابل منطقت ایستاده بود !

منطق و احساس در یک جا !؟ با هم ، کنار هم ! شاید هم در آغوش هم در مغزت !

زمانه تغییر کرده است ؟! یا من متحول شده ام !!!