“هوالمحبوب”

نمی خواهم قول های خوب بدهم و شرمنده ی دلم بشوم این روزها انقدر واقع گرا

شده ام که پذیرفتن امیدی که با عقل جور در نمیاید سخت شده است برایم . . .

امروز از آن روزهایی ست که دلم می خواهد فرار کنم از خانه .

شدیدا دلم می خواهد بروم سراغ دوست و یک روز کامل را کنارش باشم اما این بودن

شروعش در این ساعت مساوی است با ناقص شدنِ دیدار .

خدایا نمی خواهی فکری به حالم کنی؟! زیادی سردرگمم پیدایم کن لطفا !