“هوالمحجوب”

برایم مثل رویا می ماند، یک خیال روشن با هزاران نور… با لبخندی ناتمام،

نگاهی مجذوب و قلبی غرق در آرامش! انگارکن هرچه در خواب می توان

دید حالا معجزه وار در واقعیت تحقق یافته!

گویی تمام مهر و علاقه و محبت پاکِ ذخیره شده یکباره ثمره داده باشد.

گوشهایم را نوازش می دهد ولی دلم جوی لذت را به سر و رویش می زند،

هرچند دست نیافتنی اما یادت هم به همین اندازه شیرین و دلچسب است

برایم.

+ یا نسیم الریح-سکون / عبدالرحمن را گوش بدید و مثل من مدهوش

بشید از این نوا و مضمون شعر..

++ مقدسی.. خیلی مقدس

+++ روحُهُ روحی و روحی روحُهُ