“هوالمحجوب”

شازده کوچک چند وقتی است که به شدت از خوابیدن در اتاقش میترسد و ممانعت میکند

یک ماهی می شود که  کنار مادرجان و پدرجان میخوابد ! یعنی هرشب خانه اشان را ترک

میکند!

ازش خواستم بهم توضیح بدهد از چه میترسد . نگاهم کرد و گفت : هیچی عمه جان از

یک چیزِ مسخره .

بهش اطمینان دادم گفتم هرچقدر هم مسخره است   بگوید  .

گفت چند وقتِ پیش با شازده بزرگ فیلم پارکِ ژوراسیک را دیده اند .

من واقعا متعجبم دو تا پسربچه فوق العاده ترسو انگار مریضند که با ترس بنشینند فیلم

ببینند و بعدترش هم همه ی ما را عاصی کنند . همین شازده بزرگ چند وقتی است که

تنهایی سرویس بهداشتی نمیرود و بادیگاردی میبریمش سرویس آنهم سرویسی که درونِ

خانه است !

شازده کوچک گفت که تکه ای ازفیلم بدجور ترسانده اتش و یکبار هم خوابِ بد دیده است .

خوابِ دایناسور . . .

کلی حرف زدم و توجیه اش کردم که دایناسوری وجود ندارد و منقرض شده اند و باید در

دیدن فیلم ها گزیده تر شود و با مقتضای سنش پیش برود. . .

خیلی خوشحال شد .

بلاخره راز سربه مُهرِ ترسِ این وروجک از اتاقش حل شد .

اینکه چرا پسربچه ها با من راحتند و حرف میزنند بماند . . .

*********************

دردانه و سُلاله طبق معمول دعوا کرده بودندو دردانه با سُلاله قهر بود .

سطل اسباب بازی ها را گذاشتم روی سرم و وارد اتاقی که دردانه قهر بود شدم .

دردانه با ترس میخندید و میگفت تو خاله ماریایی !

آنقدر قلقلکشان دادم که از خنده ریسه رفتند و سطل را گرفتم و شروع کردم به زدن .

دو تا دخترِ ناز را مجاب کردم . افتادند وسط ومن جو میدادم و های و هوی راه انداخته

بودم آنها با جان و دل بالا و پایین میپریدند.

من هم قش قش میخندیدم به سادگیِ کودکانه دو دختربچه ای که انقدر راحت اشتی اشان

دادم و حالا اینطور گول خورده بودند و وسط با صدای سطل زنی من حرکات موزونِ

کودکانه تحویلم میدادند .