“هوالمحبوب”

هفت اردیبهشت دخترِ خسته ای بود که از خوابِ آشفته بیدار شد.

هفت اردیبهشت دخترِ تخسی بود که بخاطر شرایط حوصله ی هیچکس را نداشت.

هفتِ اردیبهشت منم که هم دلتنگم. هم بی حال و هم کسل.

هفتِ اردیبهشت دلدرد های بگیر و نگیرِ، سردرد از کابوسِ.

هفتِ اردیبهشت! زود تموم شو…

“هوالمحبوب”

ای کاش چشم توانایی عکاسی داشت.

منظره هایی که چشم می بیند کجا و لنز دوربین ها کجا…

“هوالمحبوب”

ماریا هستم یک عدد هزارپا…

منم وقتی ظاهرش را دیدم دلم نخواست پا بزنم (خنده)

بعد که پا زدم با این روبرو شدم:

“هوالمحبوب”

 بی شرف یعنی تو که تو شلوغی ها ناموس مردمو یکی پشتِ هم لمس می کنی

هرهر می خندی!

بدبخت یعنی اون دختری که با حرکت تو کُپ می کنه و نمی دونه فریاد بزنه یا

بگذره…

بیچاره یعنی ما که با دیدن اون صحنه تنها تونستیم داد بزنیم سرش که هوی مگه

مریضی و در جواب بگیریم: بابات مریضه!!! و یه آشغال بلند نثار کنیم.و در نهایت

واکنش ما صدای دخترهای لمس شده هم در بیاد و از تهِ دل فحشت بدن!بعد

هم از فشار حرصی که بهمون وارد شده تمام تفریح یادمون بره و مثل این ننه

مرده ها گوشه ی یه نیمکت بشینیم و…

پ.ن:  هرزه

پ.ن2: چرا نبود کسی که بزنه زیر گوشش، چرا نبود… چرا نبود… چرا نبود

“هوالحبیب”

گاهی فکر می کنم تو اگه بزرگ بشی خودِ من میشی!؟

اخلاقت رفتارت، حتی شوخی ها و سر به سر گذاشتن

هات. و از همه مهم تر چهره ات، با کوچک ترین تفاوت

همه اش شبیه به منِ. دوست دارم ماشین زمانی بود تا

به آینده می رفتم تا ببینم تو چه جوری شدی… به

همین اندازه الان شبیه من هستی!؟ ذوق می کنم وقتی

بچگی هام را توی تو می بینم :)

پ.ن: مادر براش چادر نماز دوخت…

پ.ن2: بی صبرانه منتظرم ببینم کوچولوی توی راه شبیه کیه :)

“هوالمحبوب”

طوفان دیشب به اینجا هم سرایت کرد!!! آمدم پاک کنم پست ها را، بعد گفتم

این هم بعدی از منِ در نتیجه بمونه…

خنده دارترین بخشِ این شب ها اینِ که صبح بیدار میشی و چهره ات تو آینه

شبیهِ…  امممم نمی دونم به چی تشبیه کنم. اما اون پُف چشم ها

و بینی سرخ، لپ های گل افتاده و موهای بهم ریخته خیلی خنده داره.

منتظرم این چشم ها پفشون بخوابه تا برم بیرون و کمی هوا عوض کنم و شاید

کمی هم خرید کنم. ای کسانی که بعد از اشک ریختن چشم هايتان اصلا تابلو

نمی شود بدانید و آگاه باشید که از سعادتمندان هستید!!!

نکته: یعنی من موقع گریه چهره ام انقدر مظلوم ميشه که شاید مسخره باشه

ولی خودمم موقع اشک ریختن دلم برای خودم میسوزه!!! اعضای خونه هيچوقت

موقع گریه پیش من نمی مونن،  چون بلااستثناء اشک همه اشون در مياد!

دوست می گفت خدا بهش لطف کرده که موقع گریه تابلو نميشه چهره اش، چون

خیلی زود اشکش در مياد.

پ.ن: ورزش دوباره شروع شد، دو ماه بود ورزش روزانه درست و حسابی نداشتم. 

پ.ن2: امتحانات میان ترم شروع شد.  لعنتی :/